น้ำตาเม็ดโตไหลพรั่งพรูออกมาอย่างบ้าคลั่ง ต่อให้น้ำหวานจะเดินออกไปจากที่นี่แล้วแต่สุดท้ายแล้วความรู้สึกแย่ๆ มันไม่ได้หายไป ทุกเรื่องและทุกความทรงจำที่เพื่อนเพียงคนเดียวฝากฝังไว้มันตอกตรึงฝังลึกอยู่ในใจ
“น้องไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าน้ำหวานหักหลังน้องมาโดยตลอด น้องคิดว่าพี่เพลิงทิ้งน้องเป็นเพราะเขามีคนอื่น แม้แต่เรื่องที่น้องท้องแต่พี่เพลิงไม่ยอมกลับมารับผิดชอบกันก็เป็นเพราะเพียงขวัญที่กีดกันเรื่องนี้”
“แล้วอะไรที่ทำให้เราคิดแบบนั้น”
“น้ำหวานบอกว่าพี่ครามช่วยน้องเต็มที่ และน้องเองก็คิดว่าพี่คงเอาพี่เพลิงมารับผิดชอบน้องได้ แต่ทุกอย่างมันกลับผิดคาดไปหมดจนพี่ต้องเอาเพียงขวัญมาอยู่ที่นี่เพื่อเป็นตัวประกัน เอามาอยู่ที่นี่เพื่อบีบให้พี่เพลิงกลับมา”
“วันนี้เราเสียใจมากไหมที่ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้”
“มากที่สุดเลยพี่คราม น้ำหวานคือคนที่น้องไว้ใจมากที่สุด และเอาเข้าจริงถ้าพี่สนใจน้ำหวานสักนิด น้องคง
