ตอนที่ 17

1180 คำ

“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันรับจบ….” สงครามยังเอ่ยออกมาไม่ทันได้จบประโยคด้วยซ้ำ นิ้วเรียวขาวก็เลื่อนมาแตะที่ริมฝีปากเขาเสมือนต้องการ ให้เขาหยุดคำพูดของตัวเองเอาไว้แค่นั้น “พอแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว” ตากลมสวยวูบไหวลง ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากันเบาๆ “อยากทำอะไรก็ทำ” “ยอมแล้ว?” เพียงขวัญพยักหน้ารับแทนคำตอบ “เต็มใจไหม” เขาจับมือเธอก่อนจะดึงขึ้นไปจูบหน้าตาเฉย จากนั้นก็ตวัดสายตาขึ้นมามองสบตากันตามเดิม “ว่าไงเพียง เธอเต็มใจหรือเปล่า” เมื่อเขาถามย้ำเธอจึงทำได้เพียงพยักหน้ารับกลับไป เท่านั้นแหละอีกคนถึงกับมองเธอตาปรอย สงครามหยัดตัวลุก ปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเองออกจากร่างกายทันที ทั้งด้านบนและด้านล่าง ทันทีที่ขอบอันเดอร์แวร์ถูกดึงลงต่ำ ความแข็งขืนจึงดีดเด้งอวดความแข็งขืนท้าทายสายตา เสมือนมันต้องการบอกให้เธอรู้ว่าพร้อมมากแค่ไหน… เปลือยกายได้ไม่นาน สงครามก็ก้าวเข้ามาหาเธอทันที ร่างสูงทาบทับต

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม