“เฮ้อ ทำดีแทบตาย สุดท้ายเมียไม่รัก บอกว่าเกลียด ชีวิตของไอ้เล็กคนนี้มันคงอาภัพรักเสียแล้วสิ โดนเมียไล่ให้ออกมานอนหนาวตายนอกห้อง”
สุดท้ายคุณการก็หอบเอาผ้าห่มกับหมอนใบใหญ่ออกมาจากนอกห้อง ไหนๆ ก็ไหนแล้ว ธรรมดาโลกไม่จำ เมียบอกให้นอนหน้าห้องก็นอนขวางประตูห้องนอนไปเลย เวลาพิมลแขจะออกมาก็ออกไม่ได้เพราะมีเขานอนขวางเอาไว้อยู่
ชายหนุ่มเอาจริง ล้มตัวลงนอนขวางประตูหน้าห้อง ขดตัวห่มผ้าห่มบางเพราะอากาศหนาวเย็นตอนกลางคืน เขายอมทำทุกอย่างโดยไม่คัดค้านอะไรด้วยซ้ำ ใครจะหัวเราะเยาะเย้ยว่าเป็นคนกลัวเมียก็ช่าง เพราะเขาขาดเธอไม่ได้จริงๆ
…
สิ่งที่คุณการขัดหูขัดตามากที่สุดคือภาคินเข้ามาอุดหนุนแวะเหมาขนมเค้กของพิมลแขเกือบหมดทุกรอบที่เธออบขนมด้วยตัวเอง และแวะเวียนพูดคุยทุกคนจนเด็กในร้านเข้าใจว่ามันเป็นสามีและพ่อของลูกในท้องหญิงสาว
เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนมองดูอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ขณะรับออเดอร์ลูกค้าหน้าร้าน
