“พิมลแข! ยิ่งพูดก็ยิ่งไม่เข้าใจกันอยู่ดี พี่ว่าแขตั้งสติระงับอารมณ์ตัวเองดีกว่า ยังไงพี่ก็ไม่ให้แขไปไหนอยู่แล้ว” คุณการพยายามระงับอารมณ์หงุดหงิดของตัวเองที่เมียเด็กจะดื้อด้าน จะไปจากชีวิตเขาท่าเดียว
“ปล่อย! แขจะไป แขไม่อยู่ให้พี่เล็กทำเหมือนแขไม่มีหัวใจ เก็บเอาไว้เป็นเมียลับๆ แล้วเอาผู้หญิงคนที่พี่รักมาตลอดมาตกแต่งเป็นเมียจดทะเบียนสมรส แล้วยังคิดจะเป็นแม่เลี้ยงแก่ลูกจันทร์อีก พี่เล็กทำแบบนี้กับผู้หญิงสองคนได้ยังไง สุดท้ายพี่เล็กก็เป็นคนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนแปลงอะไรที่พูดเอาไว้ คนโกหก!”
พิมลแขขัดขืนดิ้นรนหลุดพ้นจากพันธนาการจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปในห้องลูกสาวอีกห้องหนึ่งพร้อมล็อคกลอนประตูห้องแน่นหนา
คุณการไม่เข้าใจอารมณ์ของเมียสาว เขาทำได้เพียงระบายอารมณ์หงุดหงิดในใจ ก่อนคว้ากุญแจรถตัวเองขับออกจากบ้าน เพื่อหาที่ระบายอารมณ์ลงข้างนอก
ร่างเล็กกอดเข่าพลางร้องสะอื้นด้วยความห
