งานแต่งงานที่ควรจะมีความสุขกันทั้งสองฝ่าย ทว่าพิมลแขอึดอัดใจอย่างไรบอกไม่ถูก หญิงสาวถูกภาคินกีดกันไม่ให้พบเจอหน้าลูกสาวเป็นเวลาสามเดือน สุดท้ายเธอรู้แน่ชัดว่าภาคินไม่ได้แสนดี สุภาพบุรุษอย่างที่เห็น และหัวใจมันบังคับกันไม่ได้ เพราะเธอไม่ได้รักเจ้าบ่าวคนนี้เลย
เธอจึงแอบส่งการ์ดแต่งงานเชิญคุณการ ฝากป้าประนอม แม่บ้านที่เคยดูแลเธอกับลูกสาว ตอนนี้ทำได้แต่ภาวนาว่าเขาจะยอมมางานแต่งพร้อมกับลูกสาวสุดที่รัก
เมื่อถึงเวลาเจ้าบ่าวจะสวมแหวนแต่งงานใส่นิ้วมือเรียวเล็ก เจ้าสาวตัดสินใจปล่อยมือท่ามกลางความแปลกใจของแขกทุกคนที่เข้ามาร่วมงาน
“ทำไมล่ะครับน้องแข”
เจ้าบ่าวภาคินหน้าเสีย เป็นครั้งแรกที่ถูกเจ้าสาวของเขาปฏิเสธการรับแหวนแต่งงาน
“แขขอโทษนะคะพี่คิน แต่แขฝืนใจทำต่อไปไม่ได้จริงๆ แขรู้แล้วว่าแขไม่ได้รักพี่คินเหมือนคู่รักคนอื่นๆ เพราะในใจแขมีคนคนนั้นแล้ว แขคงแต่งงานกับพี่คินไม่ได้ ขอโทษนะคะ”
พิมลแขเอ
