วันรุ่งขึ้นไร่จันทรัชได้จัดงานรดน้ำดำหัว เริ่มด้วยประมุขของไร่กับภรรยารดน้ำดำหัวผู้อาวุโสที่สุดอย่างธนรัชกับจันทภา แล้วทั้งคู่ก็นั่งยังเก้าอี้ตัวถัดไปให้ลูก ลูกสะใภ้ และลูกเขยรดน้ำดำหัว
ทุกคนต่างอวยพรผู้ใหญ่ที่เคารพรักให้มีสุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลานเหลนไปนาน ๆ และได้รับคำอวยพรที่เป็นสิริมงคลกลับมา จนมาถึงคำอวยพรของเจ้าแฝดมหาประลัยที่ให้คุณทวด คุณปู่คุณย่า ปะป๊าหม่าม้า และเหล่าคุณอา แต่ทุกคนต่างรู้สึกทะแม่ง ๆ กับคำอวยพรของเจ้าแฝดที่ฟังแล้วจะเป็นผลดีกับตัวเองเสียมากกว่า จนพี่ ๆ อดล้อเลียนไม่ได้
ปลีกับปลังค่อย ๆ เอียงขันใบจิ๋วเทน้ำลงบนฝ่ามือของคุณทวดเป็นลำดับแรก โดยที่ลำดับต่อไปจะเป็นปู่ย่า พ่อแม่ และอา
“คุงทวดกิงข้าวเยอะ ๆ นะฮับ แบ่งปลีกิงด้วย”
“เป็นห่วงสุขภาพ กลัวคุณทวดไม่กินข้าว จะกินข้าวเป็นเพื่อนคุณทวด” ฟ้าพูด
“คุณทวดกิงหนมน้อย ๆ นะฮับ ปลังจะกิงหนมเยอะ ๆ เอง”
