“มาอีก 2 ความหวังหลาน 2 ทีมฟุตบอลไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วเว้ย” เดลได้ทีโอ้อวดจำนวนหลานกับเพื่อน ๆ อย่างอาชิ ภู และสายฟ้า
“แต่ไอ้อาชิมีเหลนให้อุ้มแล้วนะเว้ย” ภูว่า ในเวลานี้อาชิมีเหลนแล้ว 3 คน โดยเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของพาฝันกับฟลินต์ 2 คนคือ จาฟาร์กับปาลิน เป็นฝาแฝด ซึ่งอายุไล่เลี่ยกับเฌอ ลูกบุญธรรมอีก 1 คนคือ จิวเจ๋อ เป็นพี่ใหญ่ของน้องทั้ง 2 ซึ่งอยู่ที่มาเก๊า
“นับแค่หลานเว้ย เหลนไม่เกี่ยว”
“ภู มึงปล่อยให้มันโม้ไปเถอะ” อาชิไม่อยากขัดคอเพื่อน หากเพื่อนมีความสุข ก็ปล่อยให้ได้พูดไป
“เออ ๆ จริง ๆ กูควรชินกับความขี้โม้ของมันได้แล้ว สายฟ้า นั่งเงียบเลยมึง” ภูหันมาหาคนที่นั่งเงียบ
“กูฟังมันโม้ตั้งแต่โรงพยาบาลแล้วไหมวะ” สายฟ้าบอกอย่างเอือม ๆ ที่ต้องมาฟังเดลคุยโวเรื่องเดิมซ้ำ ๆ
“เพราะมึงโม้ไม่ได้อะดิ มีลูกสาวแค่คนเดียว หลานก็แค่ 3 คน”
“มึงอยากพูดอะไรพูดไปเลย เต็มที่เลย” สายฟ้าไม่อยากต่อความยา
