"ข้ามีเรื่องที่จะขอพวกท่านเพียงเรื่องเดียวเจ้าค่ะ" ซูมี่พูดขึ้นอย่างจริงจัง หลังจากที่นางตั้งชื่อให้ทุกคนเสร็จ
"เชิญคุณหนูพูดได้เลยขอรับ"ท่านลุงกวงเอ่ยแทนทุกคน
"เรื่องที่พวกท่านเห็นภายในเรือน ห้ามนำออกไปพูดที่ใดเด็ดขาด หากมีคนใดที่พูดออกไปข้ารับรองว่าคนนั้นต้องเสียใจแน่นอนเจ้าค่ะ"
ทุกคนคุกเข่าลงยกมือสาบานว่าเรื่องที่พวกเขาพบเห็นจะไม่มีวันนำออกไปพูดเด็ดขาด ซูมี่ที่เห็นเช่นนั้นนางก็หายเข้าไปในเรือน และบอกให้ทุกคนรอนางด้านนอกสักประเดี๋ยว
"เชิญเจ้าค่ะ" เพียงไม่นานซูมี่ก็ออกมาเรียกทุกคนเข้าไป
ทุกคนเดินตามนางไปอย่างเชื่อฟัง เมื่อเห็นของที่กองอยู่ที่ห้องโถงต่างก็ยกมือขึ้นปิดปากเพื่อไม่ให้ส่งเสียงร้องออกมา เพราะที่นอนและหมอน ผ้าห่มที่กองอยู่พวกเขาล้วนไม่เคยเห็นมาก่อน แม้แต่จวนท่านเจ้าเมืองหรือขุนนางใหญ่ก็ไม่มีให้เห็น
"ให้พวกข้าหรือขอรับ" ท่านลุงถังเอ่ยออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ
"เจ้าค่ะ พวกท่าน
