“ไม่มีป้ายวีไอพีจอดไม่ได้นะครับ” การ์ดที่ดูแลลานจอดรถรีบวิ่งเข้ามาบอกคนขับที่เปิดประตูลงมาก่อน ทว่าเขากลับถูกถีบขาจนเสียการทรงตัวล้มลงไปกองกับพื้น
ชิณณ์ไม่เสียเวลาปรายตามองคนที่เขาถีบล้มด้วยซ้ำ ใจมันร้อนรุ่ม อยากจะเจอหน้าไอ้คนที่บังอาจจับตัวผู้หญิงของเขามา อยากจะเห็นกับตาว่าเธอปลอดภัยดี เขาใจร้อนถึงขนาดขับรถมาเอง เพราะกลัวลูกน้องขับช้าไม่ทันใจ
ร่างสูงสมาร์ตในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนถึงข้อศอกกับกางเกงสีดำก้าวนำหน้าชายฉกรรจ์ในชุดสูทแปดคน เขาก้าวเร็วไปตรงไปยังประตูหลังของผับ แต่พอเดินไปถึงกลับถูกกันไม่ให้เข้า ทว่านั่นไม่ใช่ปัญหา หากเขาอยากจะเข้าไปในนี้ ใครหน้าไหนก็ห้ามเขาไม่ได้
ชิณณ์ถอยออกมาเล็กน้อยเพื่อเปิดทางให้คนของเขาจัดการกับการ์ดสวะของที่นี่ ใช้เวลาครู่เดียวทางก็สะดวก จุดหมายของเขาคือห้องส่วนตัวของอานนท์เจ้าของผับแห่งนี้ ช่วงหนึ่งเขาเคยมาที่นี่ค่อนข้างบ่อย เพราะต้องมารับเอวา แต่เมื่อ
