วันถัดมา
ชอว์นยังคงหลับสนิทอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ เฟรย์ตื่นขึ้นมาในช่วงสาย หลังจากกิจกรรมรักเมื่อคืนหนักหน่วงจนหมดเรี่ยวแรง ทว่าหญิงสาวกลับรู้สึกแปลกใจเมื่อเห็นหมายเลขโทรศัพท์ของมารดาโทรเข้ามากว่าสามสาย จึงรีบติดต่อกลับไปหานางทันที
"คุณแม่ หนูขอโทษนะคะที่ไม่ได้รับโทรศัพท์ พอดีเมื่อคืนหลับไปตั้งแต่หัววัน" เฟรย์พูดกับมารดาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ในเวลานี้ที่อเมริกาเป็นช่วงเย็นพอดี
(แม่ก็แค่แปลกใจที่ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นลูกติดต่อมา สบายดีหรือเปล่า?) นางถามกลับมาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ในฐานะแม่คนหนึ่งย่อมอยากติดต่อกับลูกๆ เสมอแม้จะไม่ได้อาศัยอยู่ด้วยกัน
"หนูรู้สึกผิดจังเลยค่ะที่ไม่ได้โทรหาคุณแม่ แต่ว่าอย่าเป็นห่วงเลยนะคะ ตอนนี้กำลังทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะได้เงินก้อนหนึ่ง หนูจะไปหาคุณแม่ที่อเมริกา หนูจะไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น จะได้อยู่ใกล้แม่ไงคะ" คำพูดของหญิงสาวทำให้คนที่นอนหลับอยู่ลืมตาตื่นขึ้น
