หลายสัปดาห์ผ่านไป
21. 00 น.
พริกหวานถอดแว่นสายตาและเอนตัวนอนคว่ำลงบนที่นอนอย่างเหนื่อยล้าสายตาที่เพ่งอ่านชีตสอบประมานสองชั่วโมง เธอยังอ่านไม่จบเลยด้วยซ้ำ แต่ทว่าพออ่านอะไรที่เกี่ยวกับเอกสารการเรียน เธอง่วงนอนมาก ฉะนั้นแล้วเธอต้องหากำลังใจเพื่อให้มีแรงในการสอบไฟนอลวันสุดท้ายซะหน่อย
Line :
นู๋หวาน : พี่คิมขา~ หนูคิดถึง~
พี่คิม : อ่านหนังสือเสร็จหรือยังเด็กแสบ
นู๋หวาน : ยังเลยค่า หนูขับรถไปหาพี่ที่บ้านได้ไหมคะ นะคะๆ ถือว่าไปเอากำลังใจสอบพรุ่งนี้
พี่คิม : ตั้งใจอ่านหนังสือไป
นู๋หวาน : แงง! หนูอยากเจอหน้าแฟนจ๋า
พี่คิม : อย่าดื้อ
นู๋หวาน : ขออนุญาตไปร้องไห้ก่องงงง แฟนจ๋าใจร้าย บังคับให้อ่านแต่หนังสือ ฮือ...ฮึก~
พริกหวานวางมือถือไว้บนเตียง เธอไม่ได้ร้องไห้หรอก เพียงแค่เรียกร้องความสนใจ สัปดาห์นี้พริกหวานยังไม่ได้เจอหน้าคิมหันต์เลยสักวัน เขาให้เหตุผล
