“คาปูชิโนค่ะพี่คิม หวังว่าพี่คิมยังชอบเหมือนเดิมนะคะ” ลลิณเลื่อนแก้วเครื่องดื่มเมนูที่เขาเคยโปรดปรานไปไว้ตรงหน้าคิมหันต์ พร้อมกับส่งยิ้มสดใสให้เขา
“พูดธุระมาเถอะลิณ” คิมหันต์เลื่อนแก้วเครื่องดื่มไปไว้ข้างๆ โดยที่เขาไม่แม้แต่จะยกขึ้นมาดื่ม
“ลิณลาออกจากงานที่เดิมแล้วนะคะ”
“แล้ว...?” คิมหันต์เลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย ว่าลลิณมาบอกเขาทำไมกัน
“คะ...คือ ลิณจะมาขอทำงานกับพี่คิมได้ไหมคะ” ลลิณพูดเสียงสั่นเครือ
“เพราะอะไรลิณถึงลาออกจากงานที่เดิม แล้วอยากจะมาทำงานกับพี่” คิมหันต์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“ลิณไม่ได้อยากลาออกเลยค่ะ แต่ลิณมีปัญหากับคนที่บริษัทเก่า ตอนนี้ลิณส่งเรซูเม่ไปตามบริษัทที่เปิดรับสมัครงาน แต่ว่ายังไม่มีบริษัทไหนโทรเรียกให้ไปสัมภาษณ์เลย พอเปิดดูในจ็อบก็เห็นว่าบีเคกรุ๊ป เปิดรับสมัครตำแหน่งที่ลิณเคยทำ ลิณก็เลยจะมาขอให้พี่คิมช่วย เผื่อว่าพี่คิมจะเห็นใจคนตกงานน่ะค่ะ”
“...” ค
