วันต่อมา…
“เหี้ย! โคตรร้อนเลยว่ะ แต่เพื่อน้องดามิกูทนได้” เสียงพัตเตอร์บ่นขึ้น ในขณะที่พริกหวานกำลังเดินออกจากห้องส่วนตัวในเวลาสิบโมงเช้า ส่วนคิมหันต์ที่มาค้างกับเธอเมื่อคืนออกไปทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว และในวันนี้เธอก็ไม่มีเรียน อีกทั้งเทอมนี้ลงแค่ไม่กี่หน่วยกิตก็เลยสบายๆ หน่อย
“เฮ้ยๆ น่ารักอะ ทำไรกัน” พริกหวานยิ้มกว้างวิ่งลงบันไดจากชั้นสองไปหากลุ่มแก๊งของพัตเตอร์ด้วยแววตาเป็นประกายวาววับ ที่เห็นพวกเขากำลังใส่ชุดมาสคอตกันอยู่ โดยที่พัตเตอร์กับดินแดนสวมชุดหมีบราวน์ ส่วนวายุใส่ชุดมาสคอตกระต่ายสีขาว
“พวกกูจะเซอร์ไพรส์วันเกิดหลานสาวไอ้วายุที่โรงพยาบาล” พัตเตอร์ตอบไปด้วยถอดชุดมาสคอตออกจากตัวไปด้วย
“ไปด้วยกันไหมพริกหวาน เหลือชุดมาสคอตกระต่ายอีกชุดหนึ่ง” วายุเอ่ยชวนพร้อมบุ้ยปากให้พริกหวานมองไปที่ชุดมาสคอตที่ว่างอยู่อีกชุด
“ไปด้วยกันดิ ถือว่าทำเพื่อน้องดามิให้มีกำลังใจสู้กับโรคร้าย” พัตเตอร์เอ่ย
