แต่มันคงเป็นแค่กระแส และไม่มีทางที่จะเป็นจริง...

2712 คำ

“พรุ่งนี้มีงานตลาดนัดดารา นายจะไปหรือเปล่านายไทด์” อิงกมลพยายามสรรหาคำพูดมาคุยกับศตายุยามที่อยู่ด้วยกันในรถ วันนี้เขามาแปลกด้วยการงอนหล่อน แถมตอนชวนคุย กัดเขาบ้าง เขากลับไม่แขวะตอบอะไร เอาแต่ถามคำตอบคำ แต่หล่อนก็ยังชวนเขาคุยมาตลอด “ไป” “ฉันไปด้วย พรุ่งนี้นายมีงานอะไรบ้าง เสร็จตอนไหน ไปรับฉันที่สตูดิโอกันตนาตอนถ่ายรายการเสร็จแล้วไปด้วยกันได้ไหม” “ได้” อิงกมลอยากจะร้องโอ๊ยในใจ นี่เขาไม่คิดจะถามหรือไงว่าหล่อนเลิกงานกี่โมง แล้วจะว่างตรงกันหรือเปล่า... ตอบมาแค่นี้ จะได้เรื่องอะไรไหมนี่... หล่อนไม่เคยต้องง้อเขามาก่อน แต่ไม่ชอบเลยที่เขาเป็นแบบนี้ ถึงจะเกลียดที่เขาชอบแขวะหล่อน ยั่วโมโหหล่อน แต่หล่อนก็ชอบที่จะเป็นแบบนั้นมากกว่าที่เขาจะมานั่งถามคำตอบคำแบบนี้ เพราะมันอึดอัดที่สุดอย่างบอกไม่ถูก... ท่าทางอึดอัดเหมือนจะกรี๊ดของอิงกมลที่ศตายุแอบเหลือบมองทางหางตา ทำให้เขาแอบยิ้มอยู่ในใจ... การแสดงของ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม