หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
หลังจากไปเที่ยวทะเลพร้อมๆ กับอิงกมลและผองเพื่อนแล้วเขาก็เห็นความรู้สึกที่อิงกมลมีต่อเขาชัดเจนว่าหล่อนไม่เคยคิดเกินเลยทั้งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต วันนี้แทยอนจึงตัดสินใจจะบินกลับเกาหลีเพื่อไปทำงานอย่างจริงจังเสียที ชายหนุ่มเริ่มปลดปลงกับรักที่ไม่สมหวังของตนเองและทำใจได้ในระดับหนึ่งแล้ว แทยอนคิดว่าเขาคงไม่มีดวงเรื่องความรักหรือไม่อย่างนั้นก็ไม่มีคู่แท้กับใครเขา
พระเจ้าอาจจะอนุญาตให้เขาเกิดมาแค่เป็นส่วนเกินของคู่รักทุกคู่ในโลกนี้ก็เป็นได้
คิดอย่างปลดปลง พลางจัดเสื้อผ้าลงกระเป๋าใบโต โดยที่ศตายุคอยช่วยดูแลเรื่องของฝากบางอย่างที่สามารถนำเข้าเกาหลีได้อีกกระเป๋าหนึ่งเพื่อให้แทยอนได้นำไปฝาก
“น่าเสียดายนะ ผลไม้เอาเข้าไม่ได้สักอย่าง ยัยเอิงบ่นว่าแม่คุณอยากทานมะม่วงไทยมากแต่ฝากไปไม่ได้” ศตายุยัดกล่องยาสีฟันกว่าสี่สิบกล่องใส่กระเป๋าใบเล็กสำหรับบรรจุของฝากโดยเฉพาะ ผู้จัดการแทยอนขอใ
