“ก็ได้ค่ะ นั่งหน่อยก็ดี” หญิงสาวนั่งลงตรงข้ามกับปัณณ์ สั่งสเต็กแซลมอนกับน้ำกีวี่ปั่นเผื่อตัวเอง และคืนเมนูให้พนักงาน พอได้นั่งเก้าอี้บุนวมสบายที่ร้านสั่งทำเป็นพิเศษแล้ว หญิงสาวก็เอนตัวลงอย่างสบายๆ ด้วยท่วงท่าเป็นธรรมชาติ... โดยไม่รู้ว่ามีสายตาของใครจ้องมองอยู่อย่างเอ็นดูแกมห่วงใย...
“เฮ้ กำลังจะทานมื้อเที่ยงกันอยู่หรือเปล่า... ขอฝากท้องไว้ด้วยนะ” เสียงที่ดังจากข้างๆ ทำให้ทั้งคู่หันไปทางต้นเสียง... ยูมินยิ้มกว้าง ยักคิ้ว พร้อมโบกมือทักทายทั้งสอง ก่อนจะนั่งเก้าอี้อีกตัวหนึ่งของโต๊ะเดียวกันกับปัณณ์และภัคมนพัช
ปัณณ์ที่กำลังจะชวนภัคมนพัชคุยเล่นสัพเพเหระถึงกับหุบปากลง แล้วมองหน้าผู้มาใหม่เซ็งๆ จนยูมินรู้ทัน...
“นัดบ่ายสองครึ่ง... มาตั้งแต่ยังไม่บ่ายโมง มาเร็วดีนะ” เสียงเหมือนจะแดกดันนิดๆ ของปัณณ์ เอ่ยแทนคำทักทายเพื่อนหน้าตี๋ที่ยังมีข่าวออกมาหลายระลอกว่าเขากับมันเป็นคู่เกย์กัน... ในขณะที่คนที
