หยู่ถงสารภาพความในใจออกมาจนสิ้น ดวงตาสองข้างเบิกกว้างจ้องมองภาพตรงง่ามขาด้วยความรู้สึกสะใจที่ได้ร่วมรักกับลี่หลินสมใจอยาก
“แต่งงานกับข้านะ… ”
หยู่ถงถาม ขณะกระหน่ำลำเอ็นเข้าใส่ไม่หยุด แทบไม่เว้นจังหวะให้นางได้อ้าปากพูด
“ได้… ขะ… ข้าจะแต่งงานกันท่าน… อูยยย… ”
ลี่หลินตอบรับทั้งน้ำเสียงสั่นเครือ ไหนๆ นางก็ตกเป็นของหยู่ถงแล้ว
“อู้ววว… ชื่นใจข้าที่สุด… ”
คำตอบที่ได้ยินทำเอาหยู่ถงดีใจ…
รีบโก่งเอวกระแทกแท่งลำของความเป็นชายเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างไม่ปรานี
“อู้ววว… ข้ามันสุดๆ… รูของเจ้าแน่นเหลือเกิน”
หยู่ถงขบกรามเป็นสันนูน…
เส้นเลือดปูดเป็นริ้วที่ขมับทั้งสองข้าง ตาจ้องมองสองเต้าของลี่หลินกำลังกระเพื่อมตามแรงกระเด้า เห็นแล้วทนไม่ไหวรีบก้มลงจูบไซ้ดูดนมพร้อมกับโก่งเอวอัดลำเอ็นฝังจมลงในกลีบดอกไม้ของนาง
ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ…
เสีย’แท่งหยกแห่งความเป็นชายกระแทกเข้าใส่รูสวาทคลอไปกับเสี
