"ไอ้โฬมมันทำห่าไรอยู่วะ ป่านนี้ยังไม่มา" เวกัสพูดพลางยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูเวลา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงโหวกเหวกโวยวาย พร้อมกับภาพตรงหน้า ภาพที่โฬมแบกชีวาที่อยู่ในชุดสีขาว ผมจับมัดเป็นมวยไว้อย่างเรียบร้อย ไว้บนบ่าแข็งแรง
"นี่! ปล่อยนะ! ไอ้คนบ้า!"
"ด่ามาก เดี๋ยวศีลก็ขาดหรอก"
"ขาดตั้งแต่ที่พี่อุ้มวาออกมาจากวัดแล้ว ปล่อยวาลงเลยนะ"
"อะไรกันวะ" อธิถาม หลังจากที่โฬมยอมวางชีวาลง
"ยัยแม่ชีนี่ดิ จะไม่ยอมไป"
"มึงก็เลยบังคับเขามา" อธิว่า
"ทำไมพี่ชีวาถึงจะไม่ไปล่ะคะ ไปเที่ยวด้วยกันสนุกดีออก" ไนท์พูด
"ก็พี่ถือศิลอยู่ที่วัด แล้วจู่ๆ ไอ้บ้านี่ก็โผล่ไปหาที่วัดแล้วก็ชวนไปพัทยา จะให้พี่ออกมากลางคันได้ไงล่ะ แต่ไอ้บ้านี่มันแบกพี่ออกมาจากวัดทั้งที่พี่กำลังทำวัดเช้าอยู่เลยน่ะสิ" ชีวาว่าพร้อมทั้งหันไปมองค้อนโฬม
"มึงนี่มันคนบาปจริงๆ" เวกัสว่า
"พี่ก็แค่อยากให้ชีวาได้ไปเที่ยวบ้าง ไม่ใช่ทำแต่งานกับเข้า
