"ที่นี่คือบ้านคุณพ่อหรอคะ" อลินยืนมองคฤหาสน์หลังใหญ่สุดหรูหราของแทนไท หลังจากอาชิไปรับที่สนามบิน "ใช่ครับ ตั้งแต่คุณพ่อจำความได้ คุณพ่อก็อยู่ที่บ้านหลังนี้จนโตเลยครับ แต่พอหมั้นกับคุณแม่ คุณพ่อก็ไปอยู่ที่คอนโดของคุณแม่" "น้องอลิน!!" เสียงใสๆ ของสามพี่น้องดังออกมาจากในบ้านก่อนที่จะวิ่งกรูกันมาปรากฏตัวตรงหน้า "สวัสดีค่ะอาอธิ อาไนท์" บัวยกมือไหว้อธิกับไนท์ "สวัสดีครับอาอธิ อาไนท์" สองแฝดปุณณ์ ปัณณ์ยกมือไหว้อธิ ไนท์ เช่นกัน "พี่บัว พี่ปุณณ์ พี่ปัณณ์ คิดถึงจังเลย" อลินยิ้มกว้างด้วยความดีใจ ก่อนจะกอดกันกลม "พี่บัวก็คิดถึงน้องอลิน" "พี่ปุณณ์ก็คิดถึงน้องอลินคนสวย" "แต่พี่ปัณณ์คิดถึงน้องอลินคนสวยมากกว่าทุกคนเลย" "เยอะ!" บัวกับปุณณ์พูดใส่หน้าปัณณ์พร้อมกัน "เข้าบ้านกันดีกว่าครับเด็กๆ คุณปู่คุณย่ารออยู่นะ" อาชิชักชวนทุกคนเข้าบ้าน "อลินคนสวยของปู่" แทนไทอ้าแขนรอรับกอดหลานสาว "คุณปู่ สวัส

