"ทำไมไนท์ถึงไม่บอกพี่ก่อนว่าจะไปกับพี่อาชิ ไปรับป๊ากับมี๊ที่สนามบิน รู้ไหมว่าพี่เป็นห่วงไนท์มากแค่ไหนที่จู่ๆ ไนท์ก็หายตัวไปแบบนั้น" อธิถามทันทีเมื่อได้อยู่กันตามลำพังเพราะผู้ใหญ่สนทนากันอยู่ในห้องรับแขก
"ก็ไนท์เห็นพี่อธิกำลังคุยอยู่กับผู้หญิงคนนั้น ไนท์ก็เลยไม่อยากขัดจังหวะ"
"ไนท์ก็ควรบอกพี่ก่อนไม่ใช่หายไปแบบนี้ แต่พี่ก็ต้องขอโทษไนท์ด้วย"
"พี่อธิไม่ต้องขอโทษไนท์หรอกค่ะ เพราะไนท์ไม่ได้โกรธพี่อธิ คืนนี้ป๊ากับมี้จะนอนค้างกับไนท์ที่คอนโด พี่อธิไม่ต้องไปนอนเป็นเพื่อนไนท์แล้วนะ" น้ำเสียงใสที่แฝงไปด้วยความน้อยใจในคำพูดและน้ำเสียงที่เขาใช้ราวกับว่าเธอทำความผิดมากมายทั้งๆที่เธอควรจะเป็นคนโกรธเคืองที่เขาหลงลืมเธอเมื่อเจอผู้หญิงคนนั้นมากกว่า
"แล้วป๊ากับมี้ไนท์จะอยู่กี่วัน"
"ป๊ากับมี้คงอยู่จนมหาลัยเปิดค่ะ"
"ถ้างั้นในระหว่างนี้พี่กลับมานอนบ้านก่อนแล้วกัน ไนท์จะได้อยู่กับป๊ามี้"
"ค่ะ แล้ว..." ยัง
