“ค่ะ คุณแม่”
การะเกดและคุณัญญาตอบแทบจะพร้อมกัน ซึ่งคำที่การะเกดเรียกมารดาของเขา ก็ทำให้คีรินประหลาดใจมาก
“เกด...เธอเรียกแม่ว่าอะไรนะ”
“ก็เรียกว่าคุณแม่ไงล่ะ หรือแกไม่อยากได้เกดเป็นสะใภ้ของแม่ แม่จะได้หาคู่ใหม่ให้เกดเค้าไปซะเลย”
“ไม่นะครับผมไม่ยอม เกดเป็นเมียผม ลูกในท้องของเกดก็ลูกผม ผมจะไม่ยอมเสียเธอไปให้ใครทั้งนั้น”
“งั้นตอนนี้แกจะตอบคำถามเดิมของแม่ได้หรือยังตานัท”
“คำถามอะไรครับ”
“แกรักเกดรึเปล่า”
“ครับ ผมรักเกด รักมาตั้งนานแล้ว แต่ผม...รู้ตัวช้าไปจนเกือบจะเสียเธอ” คราวนี้เขาตอบมารดาอย่างไม่ลังเลใจเลยสักนิด
“คุณนัท...” การะเกดน้ำตาคลอเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอบอก
“แล้วเธอล่ะเกด เธอรักฉันบ้างรึเปล่า” เขาถามคนที่ยังอยู่ในอ้อมแขน
“ค่ะ เกดก็รักคุณ รักคุณมาตลอดเลย”
“งั้น...แต่งงานกับฉันนะ ฉันจะยกย่องและให้เกียรติเธอ เธอจะเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย จะไม่มีใครดูถูกเธอได้อีกแล้ว”
“จะข
