“แน่สิ ฉันพูดคำไหนคำนั้นอยู่แล้ว นะเกด...อย่าใจร้ายกับฉันนักเลย นับตั้งแต่คืนนั้นเมื่อสามเดือนก่อน ฉันก็แทบจะคลั่งทุกครั้งเวลาที่เราเดินเฉียดกัน วันนี้ได้อยู่ด้วยกันแล้ว ขอให้ฉันได้ชื่นใจสักหน่อยไม่ได้เหรอ คนดี...” น้ำเสียงออดอ้อนนั้นทำให้ใจสาวสะท้านไหว ยิ่งแววตาที่เขามองมาราวกับว่าเธอคือสิ่งที่มีความหมายที่สุดในชีวิตก็ยิ่งทำให้เธอไม่กล้าปฏิเสธเขาอีกต่อไป นั่นเป็นเพราะหัวใจของเธอก็เรียกหาเขามาตลอดเช่นกัน
“ก็ได้ค่ะ แต่...ห้านาทีเท่านั้นนะคะ ถ้านานกว่านั้นเกดกลัว...”
“กลัวฉันเหรอ”
“กลัวเกดจะห้ามใจตัวเองไม่ไหวแล้วเป็นฝ่ายปล้ำคุณนัทมากกว่าค่ะ” คำตอบนั้นเล่นเอาคีรินถึงกับหลุดยิ้มออกมา
“งั้นก็อย่าห้ามใจตัวเองเลย เพราะว่า...ฉันเต็มใจเป็นของเธอ”
คีรินบอกก่อนจะจุมพิตที่ริมฝีปากบางอย่างนุ่มนวลอยู่เนิ่นนาน ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ส่งปลายลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากชุ่มฉ่ำแล้วรัดรึงเข้ากับลิ้นเล็กที่แสนหวา
