“ค่ะ” หญิงสาวหยิบสัญญาขึ้นมาอ่านโดยละเอียด ซึ่งเนื้อความก็ไม่มีอะไรที่แตกต่างจากที่เธอเคยคุยกับท่านไว้ ตอนนี้ก็เหลือแค่ว่าเธอจะตัดสินใจอย่างไรเท่านั้น
ทนายความไม่ได้พูดหรือเสนออะไรอีก เขาแค่นั่งรอฟังคำตอบของเธออยู่เงียบๆ กระทั่งเวลาผ่านไปกว่าสิบนาที เธอจึงตัดสินใจได้ เพราะนี่คงเป็นโอกาสเดียวที่เธอจะได้ปลดภาระของทุกคนที่อยู่บนบ่าให้พ้นไปเสียที
แม้ว่าเงินก้อนนี้จะต้องแลกกับเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองก็ตาม แต่อย่างน้อยเธอก็มั่นใจได้ว่าลูกของเธอจะมีชีวิตที่สุขสบายไม่ลำบากอย่างแน่นอน
“ดิฉันตกลงค่ะ” เธอให้คำตอบกับทนายความในที่สุด
“นี่ครับปากกา เซ็นชื่อตรงนี้ได้เลยครับ”
“ค่ะ” หญิงสาวรับปากกามาจากเขา ก่อนจะนิ่งไปครู่หนึ่งแล้วจึงได้เซ็นชื่อของตัวเองลงไปในสัญญาฉบับนั้น
“ขออนุญาตสแกนบัตรประชาชนเอาไว้เป็นหลักฐานด้วยนะครับ และรบกวนขอเบอร์ติดต่อคุณด้วยเพื่อจะได้นัดหมายให้คนของท่านมารับอีกที”
“งั้น
