“แต่เกดมีข้อสงสัยค่ะ” การะเกดพูดขึ้น
“อะไรเหรอเกด”
“คุณโน้ตบอกว่าน้องสาวเธอเป็นเพื่อนคุณไม่ใช่เหรอคะ แล้วเพื่อนคุณไม่รู้เหรอคะว่าคุณโน้ตรวยแค่ไหน”
“อ๋อ ไม่รู้หรอก เพื่อนฉันน่ะคิดว่าฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดที่ต้องดิ้นรนหางานเงินส่งตัวเองเรียนทั้งนั้นแหละ จะมีแค่เพื่อนสนิทสองคนของฉันอย่างไอ้ฤทธิ์กับไอ้โดมเท่านั้นที่เพิ่งรู้ว่าฉันรวย เพราะพวกมันไปเมากันที่คอนโดของฉันตอนฝึกงานน่ะ”
“อ๋อ มิน่าล่ะ”
“ก็ดูลูกชายฉันแต่งตัวสิจ๊ะเกด ชอบจังไอ้กางเกงขาดๆ น่ะ ผมก็ยาวรกรุงรังไปหมด นี่ยังแปลกใจเลยนะที่มีสาวมาชอบเค้าด้วย”
“โธ่ แม่ครับ อย่ามาบูลลี่ลูกชายตัวเองแบบนั้นสิครับ มันก็แค่สไตล์การแต่งตัวไง แต่ถ้าเรียนจบแล้วผมก็จะปรับเปลี่ยนบุคลิกของตัวเองใหม่ให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เธอจะได้รู้ว่าผมเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีได้ ดีมั้ยครับ”
“ดีมากจ้ะ แล้วสรุปเรียนจบลูกจะกลับบ้านเรามั้ยเนี่ย หรือว่าจะทำงานที่กรุงเทพฯ
