“เฮียกำลังคิดว่าถ้าไม่ใช่เพราะเฮียดึงลิลเข้ามาในชีวิตเรื่องต่างๆ ก็คงไม่เกิดขึ้นกับลิล” แขนแกร่งกอดกระชับฉันไว้แน่นเหมือนกลัวหาย
“หมายถึงเรื่องที่ลิลถูกจับตัวไปเหรอคะ”
“นั่นก็ด้วย”
“แต่คนที่จับลิลไปคือพี่ตฤณนะคะ ไม่เห็นจะเกี่ยวกับเฮียแบล็คเบิร์นเลย” ฉันบอกก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของอ้อมกอดนี้ สีหน้าเฮียดูเคร่งเครียด เหมือนมีอะไรในใจแต่ไม่กล้าพูดออกมา
“มันจับตัวลิลไปให้ศัตรูเฮียยังไงล่ะ”
“แต่เฮียก็จัดการพวกเขาไปแล้วไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไมต้องอยากไล่ลิลไปอยู่ที่อังกฤษด้วยล่ะ”
“ไม่ได้ไล่ ไอ้ฉลามมันทำเกินหน้าที่”
“ไม่ได้ไล่ แต่ไม่กลับมาหา เพราะมัวแต่อยู่กับคนอื่น” ใช่ แม่หญิงสาวสวย หุ่นเซียะ น่าเจี๊ยะคนนั้นสินะ คิดแล้วก็โมโห
“เอาอะไรมาพูด”
“เห็นกับตาเลยมั้ยคะ อืม~ เด็กฝึกงาน” ฉันแกล้งดัดเสียงเข้มเหมือนที่เฮียพูดกับผู้หญิงคนนั้น
“ตลกแล้วลิล เพื่อนเฮียเอง เพิร์สเป็นคู่หมั้นไอ้วายุ”
“หืม
