“ อุ๊ย พี่รุจ หนูเจ็บ ”
“ เจ็บสิจะได้จำ ”
“ หนูทำอะไรผิด ”
“ ก็พูดว่าจะรอผู้ชายคนอื่น ทั้งที่ดุ้นผัวคารูอยู่ทนโท่ ”
“ คนอื่นอะไรคะ นั่นคุณกรินทร์สามีของดาวนะ ” คำพูดนี้คล้ายจะไปตำใจ ศรุจชะงักนิด ๆ แต่ก็ยังอ้อมแอ้มเถียง
“ เออก็ใช่ แต่กรินทร์มันก็แค่ผัวในนาม แต่ผัวจริง ๆ มันคือพี่ไง พี่ที่ได้ตัวของหนูคนแรก ”
..และหัวใจของหนูด้วย
เปล่าหรอก ดาราพราวไม่ได้พูดออกมา ได้แต่ซ่อนเร้นมันไว้ในห้วงเล็ก ๆ ของหัวใจ
มันเป็นแบบนี้มาเนิ่นนานตั้งแต่คืนนั้น ตราตรึงสัมผัสของเขาอยู่ทุกอณูมิรู้เลือน
แต่พูดออกไปแล้วจะได้อะไร ในเมื่อก็รู้ว่าศรุจเป็นคนเช่นไร เขาก็แค่ผู้ชายบ้าคลั่งตัณหาราคะ หากเธอบำบัดให้เขาจนอิ่มอกอิ่มใจ เบื่อแล้วก็คงจะไปเอง เธอไม่อยากเสี่ยงให้เขาโมโหแล้วทำอะไรบ้า ๆ โดยการแฉเรื่องระหว่างทั้งคู่ให้กรินทร์ฟัง
