“โอ๊ยเบื่อ เมื่อไหร่หมอจะให้กูออกจากโรงพยาบาลสักที” ร่างสูงในเครื่องแต่งกายของโรงพยาบาลบ่นขณะเพ่งสายตาดูหุ้นบนหน้าจอ เกือบอาทิตย์แล้วที่เขาต้องทนนอนเปื่อยบนเตียง ขยับกายไปไหนก็แสนจะยากลำบาก จะเรียกพยาบาลพิเศษมาดูแลก็ติดนิสัยขี้รำคาญรักความเป็นส่วนตัวยิ่งกว่าอะไร ชีวิตนรัณกรเมื่อขาดผู้หญิงคนนั้นเรียกได้ว่าเข้าขั้นบัดซบ
“ใจเย็น ๆ นะครับนาย หมอบอกว่าอีกสองวันก็น่าจะออกได้แล้ว”
“แต่กูอยากออกวันนี้!” คนเอาแต่ใจกระแทกเสียงทำเอาวิลล์ที่ยืนอยู่ข้างเตียงเหงื่อตก มือขวาหนุ่มพยายามคิดสารพัดวิธีเพื่อให้เจ้านายกลับมาใจเย็น
นรัณกรประสบอุบัติเหตุรถเสยเข้าข้างทางก่อนพลิกคว่ำในสนามแข่งรถส่วนตัวเมื่อหลายวันก่อน โชคดีที่บริเวณดังกล่าวมีหน่วยพยาบาลซึ่งสามารถเข้าช่วยเหลือได้ทันเวลา ไม่เช่นนั้นสภาพเจ้าพ่อหนุ่มคงเละกว่านี้
ตั้งแต่ตัดขาดกับดุจแพรชายหนุ่มมักระบายความชอกช้ำผ่านแอลกอฮอล์ และจบลงด้วยการขับรถรอบสน
