"โอ๊ย! เบาๆหน่อยก็ได้เสี่ย เจ็บไปหมดแล้วเนี่ย"
ชลธิชาร้องเสียงโอดโอยเมื่อถูกเขาบีบข้อมือลากดึงมาจากตรงนั้นจนมายังลานจอดรถ
"เจ็บก็ดีสิ จะได้จำ!"
เสี่ยคินไม่ยอมปล่อยหนำซ้ำยังบีบรัดข้อมือเธอแน่นจนเกิดรอยแดงช้ำขึ้นมา
"ขึ้นรถ กลับบ้าน!"
"จะกลับอะไรตอนนี้เล่า เพิ่งจะบ่ายโมงเองนะ"
เธออยากจะเที่ยวต่ออีก ยังไม่ไปเดินทั่วทุกชั้นบนห้างฯใหญ่นี้เลย อีเสี่ยเขาก็ดึงลากกลับบ้านทุกที
"จะเวลาไหนก็ช่าง เสี่ยสั่งให้กลับก็ต้องกลับ"
อารมณ์หึงหวงเดือดดาลขึ้นหน้าตอนนี้ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ยัดร่างบางเข้าไปในข้างในรถก่อนจะอ้อมตัวเองเข้าไปในฝั่งคนขับพร้อมเร่งเครื่องยนต์ออกไปห้างฯรวดเร็วทันใจ
"เสี่ยขับช้าหน่อยๆได้ไหม จะรีบไปไหนเนี่ย"
เธอไม่เข้าใจอารมณ์ขึ้นๆลงๆของเขาแถมขับรถเร็วยังกับจะแข่งรถซิ่งกับใคร จะพาไปลงเหวตายกันหรือไงกันอีเสี่ย
"เงียบ!" เท่านั้นแหละเงียบกริบ
"เชอะ!"
เธอเบะปากใส่เขาอย่างหมั่นไ
