เผลอแป๊บเดียววาก็มาใช้ชีวิตกับพี่เบลล์เกือบเดือนแล้ว ที่ผ่านมานั้นเธอพยายามดูแลชายหนุ่มเป็นอย่างดีชนิดที่ว่าถ้าคุณย่าได้รู้ต้องภูมิใจในตัวหลานสาวคนนี้ไม่น้อย แต่คิดไปคิดมาน่าจะโดนไล่ตีหัวแทนถ้ารู้ว่ามาอยู่กับผู้ชาย
แต่ทว่าน่าจะดูแลเยอะไปหน่อยหรือนอนน้อยก็ไม่รู้เพราะช่วงนี้เธอรู้สึกอ่อนเพลียแปลกๆ แถมวันหยุดก็ยังนอนทั้งวัน
“วา ตื่นได้แล้วครับ พี่ทำอาหารเสร็จแล้วนะ”
“คะ นี่วาหลับไปตอนไหนเนี่ย”
“ตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว”
หญิงสาวลุกพรวดขึ้นจากโซฟาก่อนจะรู้สึกเวียนหัวแปลกๆ
“วาเป็นอะไร โอเคมั้ย” ชายหนุ่มรีบเข้าไปพยุงเธอไว้
“วาเวียนหัวค่ะ คลื่นไส้ด้วยเหมือนจะอาเจียน”
เบลล์ประคองให้เธอนั่งลงบนเตียงก่อนจะไปหายาดมมาให้
“ดีขึ้นมั้ย”
“อือออ”
“ประจำเดือนวามาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่”
วาชะงักทันทีเมื่อได้ยินคำถาม
ใช่จริงๆ ด้วย ประจำเดือนของเธอเลื่อนมาเกือบเดือนแล้วที่จำได้ดีก็เพราะตั้งแต่มาอยู
