ธีรภัทรกอดลดาวดีไว้แน่นอย่างไม่กลัวว่าชุดสูทราคาแพงระยับจะเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด เจนิตานั่งลงข้างๆ ธีรภัทรและเอื้อมมือมาจับมือที่ยังอุ่นๆ ของเพื่อนรักเอาไว้
“เข้มแข็งไว้นะลดา อย่าทิ้งกันไปนะ เธอต้องสู้นะ ต้องสู้นะลดา” พูดเท่านั้นเจนิตาก็ปล่อยโฮออกมาอย่างสุดกลั้น รอไม่นานรถพยาบาลก็มาถึง เจ้าหน้าที่ช่วยกันปฐมพยาบาลเบื้องต้นและรีบนำลดาวดีขึ้นรถไปส่งโรงพยาบาล ธีรภัทรและเจนิตาถลาตามขึ้นไปนั่งข้างเตียงในรถพยาบาล ตลอดทางที่รถพยาบาลกำลังแล่นด้วยความเร็วพร้อมเปิดสัญญาณฉุกเฉินขอทางธีรภัทรซึ่งไม่เคยเชื่อเรื่องบนบานศาลกล่าวกลับอธิษฐานไปตลอดทางให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายช่วยคุ้มครองลดาวดีให้ปลอดภัยขอเพียงแค่เธอไม่เป็นอะไรเขายินดียอมแลกทุกอย่างที่มี ถ้าหากเขาต้องสูญเสียเธอไปเขาคงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป
“ได้โปรดนะลดา อย่าทิ้งผมไป ขอแค่คุณฟื้นผมยอมทุกอย่าง คุณจะลงโทษผมอย่างไรก็ได้” ธีรภัทรกุมมือ
