หลังจากแขกทยอยเดินทางกลับลดาวดีจึงขอตัวกลับขึ้นห้องเพราะเป็นเวลาล่วงเข้าวันใหม่แล้ว ลดาวดีปลดชุดสวยออกจากเรือนร่างแล้วเดินเข้าไปนอนแช่ในอ่างอาบน้ำเป็นการผ่อนคลายเมื่อได้เจอน้ำอุ่นๆ กลับกลิ่นครีมอาบน้ำหอมๆ ลดาวดีจึงหลับตาอย่างผ่อนคลายก่อนจะลืมตาขึ้นเพราะลมหายใจอุ่นๆ ของใครบางคนที่เป่ารดอยู่เหนือหน้าผาก
“คุณธี...มาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” ลดาวดีเอ่ยถามเมื่อเห็นธีรภัทรอยู่ในชุดผ้าขนหนูพันเอวไว้อย่างหมิ่นเหม่โชว์กล้ามเนื้อเป็นลอนสวยแม้จะได้แนบชิดสัมผัสมันมานับครั้งไม่ถ้วนแต่เธอยังรู้สึกประหม่าเขินอายทุกครั้งที่ได้เห็น
“มาทันได้เห็นคนแอบหนีมานอนแช่น้ำสบายใจอยู่คนเดียวก็แล้วกัน” ธีรภัทรแกล้งว่าคนตรงหน้า
“ลดาไม่ได้หนีสักหน่อย ก็ลดาเห็นคุณธีกำลังคุยสนุกอยู่กับเพื่อนๆ นี่คะเลยไม่อยากกวน”
“ไม่รู้หรือไงว่าผมอยากให้ลดา ‘กวน’ จะแย่” ลดาวดีค้อนให้กับคำพูดแฝงความนัยนั้น
“คนบ้า... ลดาไม่คุยด้วยแล้ว คุณธีอ
