ตอนที่ 18 ความคิดถึง
“หนูรินทร์ไปทำงานก่อนนะคะ” นารินทร์โน้มตัวลงไปกอดเอวคุณลุงใจดีที่อาสามาส่งจนถึงที่ทำงาน กลีบปากบางประทับจูบแก้มซ้าย สลับแก้มขวาแล้ววนกลับมาประกบปากจูบแนบแน่นยาวนานเกือบสามนาที
“ไม่ต้องตั้งใจทำงานนะคะ ง่วงก็งีบนอน หิวก็ลงไปหาอะไรกิน ถ้าขี้เกียจก็โทรหาลุงนะ เดี๋ยวจะมารับไปเดินช้อปปิ้ง”
“เอาอย่างนั้นเหรอคะ” นารินทร์อมยิ้มให้กับความคลั่งรักตามใจตัวเองทุกอย่างของธันวา
“บริษัทนี้อีกหน่อยก็ยกให้การันต์ไป ส่วนหนูรินทร์อีกไม่นานต้องแต่งงาน ไปเป็นคุณนายใหญ่ของนายธันวา ลุงไม่ปล่อยให้เมียมานั่งเก้าอี้ทำงานออฟฟิศอย่างนี้หรอกนะคะ เป็นเมียลุงนั่งได้ที่เดียว...”
“ที่ไหนคะ?”
“บนตักลุงไง” ยิ้มเจ้าเล่ห์มาพร้อมลมฟอดใหญ่ที่ธันวาจงใจสูดจมูกเหมือนอยากดูดเอาแก้มเมียเข้าปอดไปด้วย
“พอแล้วค่ะ รินทร์ไปทำงานดีกว่า”
“ตอนเย็นให้ลุงมารับมั้ยคะ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ รินทร์ไม่ได้กลับบ้านมาหลายคืนแล้ว
