“บ้า~ ไม่ใช่แล้ว มายูไม่ตลกด้วยนะคะ” ร่างบางรีบส่ายหน้าไปมาอย่างไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องจริงเธอเลิกคิ้วขึ้นเชิงถามเขาอีกครั้งและเมื่อเห็นว่าเขาไม่ยิ้มอีกทั้งยังทำหน้าจริงจัง เธอจึงเข้าใจได้ในทันทีว่ามันคงเป็นเรื่องจริง
หรือว่ามันคงถึงเวลาที่เธอควรเลิกดื่มเครื่องดื่มพวกนี้เสียที ดื่มเข้าไปทีไรจำอะไรไม่ได้เลยแทบจะทุกครั้ง ร่างบางเม้มปากแน่นครุ่นคิดอย่างหนัก อยู่ดีๆภาพเหตุการณ์เลือนรางไม่ประติดประต่อก็เริ่มฉายชัดขึ้น
“ฟังพี่ก่อนสิ!” แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้เริ่มนึกจดจำเรื่องราวใดๆเสียงทุ้มดุดันก็ส่งเสียงขึ้นมาเสียก่อนทำให้คนน้องรีบสลัดความคิดรับฟังไปกับสิ่งที่เขาจะพูดบอกกับเธอ
“พอพี่บอกว่าพี่ไม่ทำเพราะเราเมาอยู่ เราก็เลยเอามือบังคับใบหน้าพี่ไว้ แล้วเอาหน้าอกของเราน่ะเอามาป้อนเข้าปากพี่” มิวนิคเม้มปากแน่นพร้อมกับทำสีหน้าจริงจังสายตาคมที่เขาใช้มองมาทำร่างเล็กรู้สึกขนลุกขึ้นมาทันใดอีกท
