“ชอบยังไงก็ขนไปไม่ไหวหรอกค่ะ ของพุดดิ้งเน้นแต่สีชมพูกับพี่กระต่ายเน่าตัวนี้ ส่วนของพริกหวานก็เน้นสีฟ้าแล้วก็หมอนอีกใบก็พอ”
เธอบอกพร้อมกับเดินกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองแล้วหยิบหมอนเหี่ยวๆ ใบหนึ่งที่พริกหวานมักจะกอดนอนทุกคืนมาด้วยก่อนจะกลับมาที่ห้องลูกอีกครั้ง
“ใบนี้ค่ะที่พริกหวานชอบกอดนอนทุกคืน แต่เอาไว้พรุ่งนี้แม่จะเก็บลงกระเป๋าให้นะคะ คุณภูมิจองตั๋วเครื่องบินหรือยังคะ”
“เรียบร้อยแล้วล่ะฉันโทรบอกให้เลขาฯ จัดการให้น่ะ พรุ่งนี้เราก็แค่ไปรับตั๋วที่เคาน์เตอร์เท่านั้น เครื่องออกสิบโมงยังมีเวลากินข้าวเช้าเหลือเฟือไม่ต้องรีบมาก”
“อ๋อค่ะ”
“ฉันให้เลขาฯ จองตั๋วแบบ business class ให้นะ เด็กๆ จะได้นั่งกันสบายๆ”
“สิ้นเปลืองไปรึเปล่าคะ นั่งแบบธรรมดาไปก็ได้บินแค่หกเจ็ดชั่วโมงเอง”
“ไม่ได้หรอก ลูกของฉะ...เอ่อ...ลูกๆ ของเธอต้องได้รับการดูแลอย่างดีที่สุดสิ”
“คุณเลี้ยงพวกเธอแบบนี้จะเสียคนเอานะคะ”
“ไม
