“หนูนิ่มรังเกียจพี่หรือเปล่า” คำพูดของพชรวิชญ์ทำให้นิรดาที่กำลังจะก้าวถอยหลังต้องหยุดเดินเพื่อหันกลับไปมอง สบตากันอยู่นานก่อนที่คนถูกถามจะพูดตอบ
“ไม่ค่ะ หนูนิ่มไม่เคยรังเกียจพี่พาย แค่คิดก็ไม่เคย” ถึงจะไม่เข้าใจคำถาม ไม่รู้ว่าพี่พายถามทำไมแต่เธอก็ตอบไปตามความจริง เธอไม่เคยรังเกียจเขา
ก็อย่างที่บอกว่า... แค่คิดก็ไม่เคย
หลังจากที่เธอตอบออกไปไม่ถึงสองวินาทีพี่พายที่กำลังมองเธออยู่ด้วยสายตาชนิดหนึ่งที่เธอก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรก็ก้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาจูบปิดปากอิ่มของเธอทันที นิรดาถึงขั้นนิ่งแข็ง ตัวชาวาบ ดวงตาเบิกกว้าง รู้สึกตกใจมากในคราแรกคิดไม่ถึงว่าจะถูกดึงเข้าไปจูบแบบกระทันหัน โดยเฉพาะคนที่จูบเธอคือพี่พายอดีตพี่ชายข้างบ้านที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก
ทว่าเธอก็ไม่ได้ขัดขืนหรือว่าต่อต้านจูบของพี่พาย ยืนตัวแข็งทื่อปล่อยให้เขาจูบอยู่นาน
จนกระทั่ง...
“ไม่ต้องเกร็ง ทำตัวให้ผ่อนคลาย อ้าปากให้
