เช้า หลังจากที่อ้วกไปเมื่อคืน ตื่นมาฉันก็มีอาการเพลียนิดหน่อย
“หายดีแล้วหรือยัง ถึงมายืนทำอาหารอยู่แบบนี้” พี่ลีโอเข้ามาในครัว แล้วมองฉันด้วยสายตาดุๆ
“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ^_^”
“แน่ใจ” สายตาของพี่ลีโอมองฉันอย่างไม่ค่อยปักใจเชื่อสักเท่าไหร่ “ไม่ใช่เป็นเพราะเธอไม่อยากไปโรงพยาบาลหรอกนะพาย”
“ค่ะ พายดีขึ้นแล้วจริงๆ วันนี้เข้าบริษัทไม่ใช่หรอ รีบไปแต่งตัวสิคะ^_^”
พี่ลีโอส่ายหน้าไปมาก่อนจะหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ แล้วเดินหายออกไปจากห้องครัว หลังจากที่พี่ลีโอเดินออกไปแล้วฉันก็ต้องรีบหาอะไรจับเพราะหน้ามืด
ที่ฉันบอกไปแบบนั้นก็เพราะไม่อยากให้พี่ลีโอเป็นห่วง ยิ่งวันนี้เขาต้องเข้าบริษัทด้วย ไม่อยากให้มาเสียเวลาเพราะฉันน่ะ
ฉันฝืนตัวเองทำอาหารต่อจนเสร็จ ก่อนจะยกไปเสริฟไว้บนโต๊ะที่มีพี่ลีโอนั่งรออยู่แล้ว
“เธอไม่มากินด้วยกัน ?”
“พี่ลีโอกินก่อนเลยค่ะ เดี๋ยวพายขอตัวไปอาบน้ำก่อน ^_^”
“เดี๋ยวเสร็จงานที
