“
“มะ มีอะไรหรือเปล่าคะ” ฉันเห็นพี่ลีโอเงียบไปนานจึงถาม แต่เมื่อฉันถามก็กลับไม่ได้คำตอบ “พี่ลีโอเห็นอะไร....”
“เห็นอะไร ?” พี่ลีโอเลิกคิ้วขึ้นเชิงถาม มันทำให้ฉัรเริ่มทำตัวไม่ถูก
“ปะ เปล่าๆ ค่ะไม่มีอะไร”
“ฉันแค่จะถามว่ามันได้ทำอะไรหรือเปล่า หรือมันทำจริงๆ ?” พี่ลีโอถามเสียงแข็ง ก่อนที่จะเดินมาใกล้ๆ ฉัน
“มะ ไม่ได้ทำค่ะ”
“เธอมีพิรุธ”
“ไม่มีอะไรจริงๆ ค่ะ” ฉันตอบแล้วค่อยๆ ถอยหลังหนี
“มีอะไรกัน!!” เสียงของพ่อดังขึ้นมาทำให้พี่ลีโอผละตัวออกจากฉันอัตโนมัติ ฉันจึงถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
“ไม่มีอะไรค่ะ” ฉันรีบปฏิเสธ
“ทำกับข้าวเป็นหรือไงถึงมายืนเกะกะอยู่แบบนี้” พ่อถามพี่ลีโอ
“ไม่เป็นครับแต่ผมอยากช่วยน้องทำ”
“ที่บ้านเอ็งคงจะมีคนรับใช้คอยทำให้กินสินะ จะอยู่ได้รึบ้านฉันมันจน”
“อยู่ได้สิครับ ทำไมผมจะอยู่ไม่ได้” พี่ลีโอตอบอย่างหนักแน่น
ในขณะที่ฉันกำลังมองพ่อกับพี่ลีโอคุยกันอยู่ จู่ๆ
