นาถลดาหันหลังเดินมายังไม่ถึงประตูห้อง ร่างสูงที่นอนมองอยู่พักหนึ่งก็ลุกขึ้นเดินทั้งที่เปลือยเปล่าอยู่ หล่อนไม่ทันมองจึงไม่รู้ว่าเขาตื่นมาดูว่าหล่อนจะทำอะไรอยู่พักหนึ่งแล้ว เมื่อยามที่หล่อนจะไปจริงๆ เขาจึงคิดว่าเขาต้องจัดการกับหล่อน เควินลุกเดินตามไปคว้าแขนของหล่อนเอาไว้ เงียบๆ แต่ รวดเร็ว
“เธอจะหนีไปไหน” เสียงคำรามของเขาถาม หญิงสาวมองตาดุๆ ของเขาแล้วก็ก้มหน้าวูบลง แต่แล้วหล่อนก็เลือกที่จะเงยหน้ามองหน้าเขาแทนเพราะว่าก้มลงแล้วเห็นอะไรที่ดุยิ่งกว่าแววตาโกรธกรุ่นของเขาเสียอีก...
นี่เขามีความต้องการตลอดเวลาหรือไงกัน บ้าจริง...
“ฉันถามว่าเธอจะไปไหน” หญิงสาวสะดุ้งเมื่อคิดอะไรเพลินๆ เขาก็ถามหล่อนอย่างขู่เข็ญอีกรอบ...
“ฉันจะกลับลอนดอนก่อน... เราไม่มีอะไรติดค้างกันแล้ว... ฉันเอ่อ ฉันอยากกลับไปใช้เวลาอยู่คนเดียวสักหน่อย” นอกจากจะอธิบายเสียงตะกุกตะกัก หล่อนยังพูดไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะหัวใจเต้นผิดจ
