“ถ้าคุณกลับมาแล้ว มาที่ห้องได้นะคะ ฉันอยู่ห้อง” ข้อความสั้นๆ จากแอลลี่ทำให้รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของหมอหนุ่ม กว่าเขาจะกลับค่อนข้างเย็นย่ำคำเพราะหลังจากอบรมแล้วยังต้องพบปะเพื่อนแพทย์อีกทำให้กลับบ้านได้ช้ากว่าทุกวัน วันนี้เขาไม่ทันได้ร่วมทานมื้อเย็นกับคนในบ้านด้วยซ้ำ
โรเบิร์ตอาบน้ำเสร็จและพร้อมจะไปค้างห้องแอลลี่แล้ว... วันนี้หมอหนุ่มไปไม่ได้เดินตัวปลิวไปอย่างทุกวัน โรเบิร์ตไปพร้อมความหนักใจอยู่เล็กน้อย... เขาหยิบกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินออกมาเปิด หยิบแหวนทองคำขาวที่บนเรือนแหวนมีเพชรประดับอยู่โดดเด่นทำให้มันมีราคาและความสวยงามอยู่เต็มเปี่ยม แน่นอนว่าแอลลี่จะต้องชอบถ้ามันเป็นเพียงแค่ของกำนัล แต่หากว่าการให้แหวนพร้อมกับคำขอแต่งงานมันจะเป็นสิ่งที่หล่อนต้องการไหมเขาไม่รู้เลย...
ฉันขอโทษค่ะ โรเบิร์ต ฉันยังไม่พร้อม
ฉันยังสนุกกับงานอยู่...
ช่วงนี้ ฉันยุ่งมาก ไม่มีเวลาคิดเรื่องแต่งงานหรอกค่ะ
เราคว
