ห้าเดือนถัดมา
บริษัทMJ
“อึก...” มือหนารีบยกขึ้นปิดปากเพราะกลิ่นกาแฟที่เลขาเอามาให้มันทำให้เขารู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมา ทั้งที่เขาก็กินกาแฟดำทุกๆ เช้าเป็นประจำอยู่แล้วแท้ๆ แต่วันนี้กลับรู้สึกเหม็นขึ้นมาซะได้
“ปะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะท่านประธาน กาแฟมันเหม็นเหรอคะ?”
“ครับ อึก!”
“…..” เลขารีบยกแก้วกาแฟขึ้นดม พร้อมทั้งลองชิมดูว่ามันมีกลิ่นไม่ดีเหมือนกับที่เจ้านายได้กลิ่นหรือเปล่า แต่พอได้ดมและชิมเธอรู้สึกว่านี่มันก็รสชาติของกาแฟทั่วไป ไม่ได้มีกลิ่นเหม็นอะไรเลย “ไม่มีกลิ่นอะไรเลยนะคะ ท่านประธานไม่สบายหรือเปล่าคะ?”
“อืม..ช่วงนี้ผมนอนน้อยน่ะ น่าจะเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอล่ะมั้งครับ” เอ็มเจพูดพร้อมกับมือที่คลึงขมับของตัวเองไปด้วย พอเกิดอาการพะอืดพะอมขึ้นมาอาการอื่นๆ มันก็ตามมาด้วยเช่นกัน มันคลุมเครือจนเธอบอกไม่ถูกเลยเหมือนกัน
“เดี๋ยวนะคะ อาการแบบนี้เป็นมานานหรือยังคะ?”
“พึ่งเป็นนะครับ”
