แทนไทย
ถึงแม้ว่านี่จะผ่านมาหลายอาทิตย์แล้ว โดยที่อะไรก็ยังไม่คืบหน้าไปเลยสักนิด แต่ผมก็ไม่เคยยอมแพ้ ผมยังคงมาหาอัญญาที่บ้านทุกวันตั้งแต่ฟ้าสว่าง และอยู่จนฟ้าเริ่มมืด แต่ถึงผมจะอยู่นานแบบนี้ทุกวัน สิ่งที่ผมได้รับกลับมา ก็มีเพียงความเฉยชาจากอัญญา ไม่ใช่เฉยชาธรรมดา แต่เฉยชามาก มากแบบที่ว่าผมไม่ได้อยู่ในสายตาเธอเลยสักนิด
ไม่ว่าผมจะชวนเธอคุย ถามไถ่เธอ ช่วยหยิบจับนั่นนี่ที่เธอต้องการ แต่ผลที่ได้คือ เธอมองข้ามมันไปทุกอย่าง ทั้งร่างของผม เสียงของผมจนผมน้อยใจ แต่ผมก็เข้าใจว่าผมทำกับเธอมามาก สิ่งที่เธอทำกลับคืนมา มันน้อยนิดมากถ้าเทียบกับความเสียใจที่เธอได้รับจากผม ผมถึงได้ยอมให้เธอทำมัน เผื่อว่ามันจะทำให้เธอรู้สึกหายโกรธแค้นผมไปได้บ้าง แล้วจะหันมาคุยกับผมได้ในวันที่เธอพอใจ
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวของอัญญา นั่นก็คือรูปร่างของเธอ ที่ผมรู้สึกว่ามันเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มไม่เหมือ
