เพี๊ยะ!!
"ฮึกกก อย่าทำฉันเลยวันนี้ไม่สบายจึงไปตลาดสายปลามันหมด" น้ำเสียงร้องไห้สะอื้นยกมือไหว้ "พะ พี่ชาติ อย่าตีฉันนะ"
"กูบอกแล้วใช่ไหมอีแพรว่าเพื่อนกูจะมาแดกเหล้าให้ต้มปลาเป็นกับแกล้ม! ป่วยแค่ไหนมึงก็ต้องตื่นให้ทันสิวะ"
ผวะ
ฝ่ามือหยาบกระด้างฟาดลงเต็มใบหน้าของเธออีกครั้ง แพร มักโดนผัวที่คบกันมาเกือบปีทำร้ายเป็นประจำ
"อีสัสนี่!!"
หมับ
ขณะที่จะตบเมียอีกครั้งก็มีอีกมือมาคว้าแขนแกร่งไว้มั่น
"กูว่าวันนี้แกงผักบุ้งน่าจะซดน้ำอร่อย" ปรากฏเป็นเพื่อนอีกคนที่ตามมาทีหลัง
"เอ่อ งั้นเดี๋ยวกูให้อีเเพรไปเก็บที่คลองหลังบ้านก็แล้วกัน นั่งก่อนไอ้สิงห์"
ใบหน้าสวยเปื้อนหยาดน้ำตา เดินถือกระบุงตรงไปยังคันคลองที่ห่างจากตัวบ้าน ตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มบรรยากาศเงียบไร้แสงสว่าง
อุ๊บ!
ทันใดมือปริศนาก็ลากตัวเธอเข้าข้างทางที่มีแต่ป่ารกหญ้าล้อม แพรตัวเล็กผอมบางจึงไม่อาจสู้แรงได้
เธอพยายามดิ้นสุดใจจนกระทั้งห
