ชีวิตประจำของฉันก็ไม่มีอะไรมาก กลับจากที่เรียนก็ทำงานเพื่อมีชีวิตอยู่รอดต่อไป แต่วันนี้มือถือเงียบเชียบดีจัง
ติ๊ง ข้อความ : ลุง
(ลุง : ลินดาว่างไหมมาหาลุงหน่อยสิอยากได้เงินไปซื้อกระเป๋าหรือเปล่า)
เหอะ! ฉันเขวี้ยงมือถือทิ้งทันที ก่อนจะล้มตัวนอนบนเตียง ภาพความจำฉายเข้ามาในสมอง ย้อนกลับไปเมื่อก่อนตอนฉันอายุ 18 ปี
บ้านหลังหนึ่งในชนบท มีเด็กกำพร้าที่ถูกคนในหมู่บ้านกลับมาเลี้ยง ชายวัยกลางคนที่ภรรยาเสียชีวิตอยู่ในบ้านชั้นเดียวลำพัง เมื่อรับเธอมาเลี้ยงจนเติบโต ความรู้สึกใคร่ในร่างกายสาปสาวก็ยากจะห้ามใจอยู่ เขาสอนเธอให้ใช้ปากชำระความบ้ากามในทุกค่ำคืน
"คุณลุง จะ ให้ลินดาไปเรียนมหาวิทยาลัยใกล้เมืองใช่ไหมคะ ลินดาอยากไปเรียนที่นั่น"
"อืมมม แน่อยู่แล้ว ละ...ลินดา"
"หนูจะตั้งใจเรียนที่สุดเลยค่ะ"
"อ๊าห์ ลุงเชื่อมั่นในตัวหนูนะ"
ชายแก่บ้าตัณหากำลังจับหัวศีรษะของเธอโยกรับท่อนเอ็นที่ดำขวับ น้ำเหนียวค
