เอกกวียกมือขึ้นกุมขมับอยู่ภายในห้องรับแขก ท่าทางเต็มไปด้วยความกระวนกระวายอย่างหนัก หลังจากตื่นขึ้นมาในตอนรุ่งสางแล้วพบว่าฟ้าลดาหายตัวไป
“ผมจะทำยังไงดีครับคุณลุง ฟ้าหนีผมไปอีกแล้ว ผมไม่รู้ว่าทำไมเธอทำแบบนี้อีก ทั้งๆ ที่คิดว่าเราปรับความเข้าใจกันได้แล้วเสียอีก”
“คงจะงอนอะไรพ่อเอกนั่นแหละมั้ง”
ท่าทางของปฐพีไม่ได้มีวี่แวววิตกกังวลอย่างที่ควรจะเป็นเลยแม้แต่น้อย จนเอกกวีอดสงสัยไม่ได้
“ผมก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับเธอเลยนะครับ”
ชายหนุ่มพยายามคิดทบทวน เมื่อคืนเขากับหล่อนก็มีความสุขกันดี แถมเขายังไม่ได้รุนแรงอะไรกับหล่อนอีกด้วย แล้วทำไมหล่อนถึงหนีหายไปนะ งอนอะไร ไม่พอใจอะไรตรงไหนกัน
“แน่ใจนะพ่อเอก”
“แน่ใจครับคุณลุง เพราะผมไม่ได้ทะเลาะอะไรกับเธอเลย มีแค่ตอนที่เธอถามผมว่ารักเธอไหม แล้วผมไม่ได้ตอบแค่นั้นเองครับ”
“นั่นไง” ปฐพีดีดนิ้วเมื่อรู้ถึงปัญหา “ยายฟ้าจะต้องงอนเพราะคิดว่าพ่อเอกไม่รักแน่ๆ”
เอก
