Ep 6 เป็นอะไรกัน
1176 คำ
"งายยยยยยมึงงงงงงงง.....นั่ง ๆ อ่ะกุเตรียมน้ำแดงเย็น ๆ ให้มึงแก้คอแห้ง"
"เอ่ออออ เล่าเด่ะเมื่อคืนยังไงว่ะ"
"ใช่ ๆ แม่งเห็นสภาพไอ้แดนพวกกุตกใจมาก"
"แล้วผู้ชายของมึงเนี้ยะสรุปใครว่ะไม่เห็นหน้าตา"
"จริง...ตั้งแต่กลับมาจากงานดนตรี มึงยังไม่อัพเดทเลย"
"ได้กินยัง"
"ไม่เวอร์จินแล้วดิ่ยัยกุ้งแห้ง"
เดอะแก็งส์แย่งกันยิงคำถามใส่ฉัน แบบตอบไม่ทันเลือกไม่ถูกจะตอบใครก่อน
"พวกมึงหยุดถามก่อน แม่งงงงงฟังไม่ทันแระเนี้ยะ"
ฉันพยายามหยุดพวกมัน ให้พักหายใจฉันก็เล่า ๆ ทั้งหมด ยกเว้นเรื่องลับ ๆ อ่ะนะ ก็ต้องเก็บบ้าง จะไปเป่าประกาศหมดก็ใช่ที่
แล้วก็ยังไม่ได้บอกว่า ติน อยู่คณะวิศวะมอเดียวกัน
"ไอ้แดนแม่งทุเรศ ทำหมาหวงก้างพอมึงจะมีแฟน แม่งก็รีบกันท่า"
มินนี่ด่าไป บ่นไป
"น่าเกียจมาก บอกเลยอย่าไปให้อภัยนะมึง มีผู้ชายมาขอเป็นแฟนทั้งที
ถ้ามึงยังกลับให้ไอ้แดน มันเก็บไว้เป็นเพื่อนเพื่อเอากัน นี่มึงจะเป็นกุ้งแห้งจริง ๆ นะ"
"............"
"โอ๊ย กุ้งแห้งไม่มีสมองไง อิซัมเมอร์"
เอบีพูดพร้อมตีมือกับมินี่อีก 3 สาวก็หัวเราะคิคิ เห็นดีเห็นงามด้วย
"เอ่อพวกมึงงงงง รู้จักคนชื่อ ติน วิศวะม่ะ"
ฉันตัดสินใจลองถาม เสียงนางมินนี่กรี๊ดซะ ตกใจ
"ปี3 พ่อเทพบุตรแห่งเสียงดนตรี สาว ๆ มอเราตามไปเฝ้าเวลานางไปเปิดเพลง
หรือ ไปช่วยเพื่อน ๆ นางเปิดเพลง ร้องเพลงตลอด นี่ถึงขนาดมีเพจคอยโพสต์ตารางเล่นวงเพื่อน ๆ นางเลยนะย่ะ นางไม่มีวงนางเป็น ของตัวเองชอบอยู่กับคนนั้นที คนนี้ทีมากกว่า"
เอบี กับ เรนนี่ เสริมทัพ
"มึงตัวจริงน่าจับกินมาก ถึงเป็นรุ่นน้องก็เถอะ ทรงแบดเลยมึงแต่ไม่มีผู้หญิงเลยนะ ไม่มีข่าวเลย"
"น้องเขาเก็บตัวไว้เพื่อเจอกุ เชื่อสิ คิคิ"
ทุกคนโห้แซว หัวเราะกันเป็นเรื่องสนุกสนาน
"ว่าแต่มึงถามทำไม นอกจากไอ้แดนกุไม่เคยเห็นมึงจะสนใจใคร"
วิ้ง สาวสวยในตาแขก เอ่ยถามฉัน
"เอ่อว่ะ" คนที่เหลือตอบรับ
ยังไม่ทันจะตอบอะไร บรรยากาศก็เริ่มอึมครึ้มแระ
แดนเดินมายืนอยู่หัวโต๊ะที่พวกเรานั่งคุยกัน
"มาทำไม"
วิ้งเอ่ยถาม
"กุว่ามึงไม่ต้องมาเจอไอ้ซัมเมอร์อีกต่อไป น่าจะดีกว่าน่ะ"
เอบี กล่าวถึงนางจะเป็นเพื่อนสาว แต่รูปร่างก็สูงพอ ๆ กับแดนพอยืนพูดคู่กัน ฉันล่ะกลัวมีเรื่องจริงๆ
"ขอคุยด้วยหน่อย" แดนพูดแบบขอร้อง
ฉันที่ยังรู้สึกลึก ๆ ไม่ใช่จะกลับไปรอนะแต่เรื่องเมื่อคืนก็เพิ่งเกิดจะให้พูดคุยปกติแม่งก็ไม่ใช่ป่ะ
ระหว่างนั้นมีเสียงอื้ออึง ไล่มาจากข้างหลังพวกเราฉันและเพื่อนก็เลยหันไปตามเสียงชิบ...........แล้ว
เสื้อช็อป 4 คน เดินมาทางเรา เรื่องความหล่ออาร่าพุ่งมาเลยจร้าว่าแต่มาทำไมฟ่ะ
"ผู้หญิงของกุ ต้องให้กุอธิบายอีกรอบไหม มึงถึงจะซึมเข้ากะบาล"
เสียงตินพูดเบา ๆ แต่สะเทือนไปทั้งโต๊ะ ฉันสัมผัสได้
"แล้วมึงเป็นอะไรกับซัมเมอร์ มึงถึงเสือกเรื่องกุ"
รอบนี้แดนไม่เมา พร้อมบวกมากฉันหันไปมอง สกาย แบบช่วยหน่อยห้ามหน่อยสิ
แต่ไม่มีผล สกายหน้านิ่งมากที่มาด้วยอีก 2 คน ฉันก็ไม่รู้จัก
ที่รู้ชื่อสกายเพราะเมื่อคืนถามตินว่าใครที่มาเคลียร์ให้
"ก็เช้าส่งเย็นรับมึงว่าเป็นอะไรกัน จะว่าไปมึงถามโง่ ๆ นะ คืนนั้นที่งานดนตรีมึงก็เห็นอยู่กับตา
ว่ายัยนี่ไปนอนห้องกุ อีกวันกุนอนห้องยัยนี่"
พูดไปยกยิ้มไปฉันจะบ้าตายยยยย ไอ้บ้านี่จะมีเรื่องอีกแล้วววววววววว
เพื่อนฉันหันมองฉันที มองตินที สลับไปมา
"ซัมเมอร์พูดมา เป็นอะไรกับมันแดนจะฟังจากปากซัมเมอร์ แล้วจะทำตามที่ซัมเมอร์ต้องการทุกอย่าง"
แดนขึ้นเสียงขึ้นมาหน่อย ยังไม่ถึงตะคอกฉันอิวิ้งก็สะกิดแขนฉันยิก ๆ เอาว่ะ ไปให้สุดเรื่องอื่นค่อยเคลียร์
"คบกันตั้งแต่วันงานดนตรีแล้ว แดนไม่ต้องห่วงเรา ๆ นะ" กุจะไปพูดเรื่องห่วงทำไมว่ะ โอ๊ยอยากตีปากตัวเอง
"ห่วง ? ทำไมต้องห่วงอยู่กับฉันมันน่าห่วงอะไร"
ตินใช้ปลายหางตากดลงมามองฉันฉันไปต่อไม่เป็น เลยเอามือทั้ง 2 ข้างยกขึ้นจับแขนติน
แดนมองแบบไม่เชื่อฉัน แต่ก็ยอมถอยไม่พูดอะไร หันหลังเดินกลับไปทางคณะบริหาร
เฮ้อ!!!!!!
"อย่าให้ฉันเห็นเธออยู่ใกล้ไอ้เวรนั้นอีกครั้งนะ....."
ตินก้มลงมากระซิบข้างหูฉัน แต่สายตาโคตรเย็นชาเลย
"เลิกอาลัยอาวรณ์มัน ก่อนฉันจะหมดความอดทน"
ตินยังยืนจ้องหน้าฉัน หมายจะเอาคำตอบอะไรสักอย่าง ฉันพูดไม่ไหว มันมึนไปหมดเลยได้แต่พยักหน้างึก ๆ
เขาเอามือมาจับหัวฉันเบา ๆ ก่อนเดินไปกับเพื่อน ๆ ไม่มีใครหันมามอง หรือ ทักพวกเราสักคน
แต่ก็นะบรรยากาศแบบนี้จะมาทักทายกันก็ออกจะแปลก ๆ
"อิกุ้งแห้ง ..... มึงมีอะไรจะพูด ๆ ให้หมด ไม่งั้นกุจะกินหัวมึงค่ะ"
เอบีเปิดก่อน
"ก็ตกหล่นแค่ผู้ชายที่งานดนตรี ที่กุกลับพร้อมเขาอ่ะ คือ ติน แค่นั้นแระ"
ฉันก้มพูดกลัวโดนแดกหัวค่ะ
"มีผัวแระว่างั้น เลยคำว่าแฟนไปเลยจร้าแถมของดีด้วยอืมหืมมาก"
มินนี่เสริม
"เปิดตัวอย่างสุดอ่ะ รู้ทั้งมอแระป่านนี้เชื่อกุ"
มิลล์เอ่ยบ้าง
แก็งฉันมี 6 คนสนิทกันมากแย่งกันพูดนี่เรื่องปกติ ถึงเวลาเรียนพอดี ทุกคนเลยแยกย้าย
พวกมันบอกเดี๋ยวเจอกันในกรุปไลน์เม้าไม่สุด จะหยุดไม่ได้
Line
T : วันนี้กลับไปเก็บของ ย้ายมาอยู่กับฉัน
S : เพื่อ
T : อยากอยู่คอนโดเดียวกับมัน?
S : เย็นนี้ค่อยคุยกัน..เรียนอยู่
เปิดอ่านแต่ไม่ตอบ ฉันลืมบอกไปฉันกับแดนอยู่คอนโดเดียวกันมาตั้งแต่ปี 1
ห่างกัน 2 ชั้น ถึงสนิทมากแต่ก็ไม่ถึงขนาดให้คีย์การ์ดกันตอนนี้เรื่องแดนจบไปได้เลย
ชีวิตจากนี่สิ ฉันจะต้องเจอกับอะไรบ้างนี่รู้จักกันไม่ถึงอาทิตย์ ชีวิตแม่งโคตรหรรษาเลยไอ้เมอร์
- ผู้เขียน
