วันรุ่งขึ้น…
หญิงสาวยิ้มกว้างอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับจัดกระเป๋าเสื้อผ้า เตรียมตัวรอเพื่อนของเธอมารับในวันพรุ่งนี้เช้า เพื่อไปเที่ยวทะเล
เมื่อเธอกำลังนั่งจัดกระเป๋าอยู่นั้น จู่ๆ ใบหน้าของเธอก็แดงเห่อร้อนขึ้นมา เมื่อถึงภาพที่เธอทำรักกับเขาเมื่อวานนี้
“เธอเก่งขึ้นนะสาวน้อย ฉันเลี้ยงไม่เสียข้าวสุกจริงๆ”
เขาพูดชื่นชมเธอและบรรเลงบทรักอันเร้าร้อนกับเธอ จนเธอนั้นหมดแรงจนไม่มีแรงเดิน เขาต้องเป็นคนอุ้มเธอออกจากบริษัทขึ้นรถ และยังมาส่งเธอถึงห้องนอน คำชมแบบนี้เธอควรจะดีใจดีไหมนะ
“คนอะไรไม่รู้ ปากร้ายแต่ใจดีเป็นบ้าเลย” เธอพูดพึมพำและเขินกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะสลัดความคิดอันฟุ้งซ่านออกจากหัวของเธอ และก้มหน้าก้มตาเก็บกระเป๋าต่อไป
ณ ห้องทำงานของมาร์คอฟ
วันนี้เขาไม่ได้เดินทางเข้าบริษัท เพราะอยากจะพักผ่อน เขารู้สึกว่าไม่อยากห่างจากหญิงสาวเลย เมื่อเธอปิดภาคเรียน เขาก็อยากจะอยู่กับเธอทุกๆ วัน
‘อาการแบบ
