ชายหนุ่มประกบริมฝีปากจูบเธออย่างรวดเร็ว จนเธอนั้นไม่ทันได้พูดกับเขาจบประโยค ด้วยความที่เธอนั้นน้อยใจเขา น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาอาบแก้มด้วยความไม่พอใจอีกครั้ง และใช้มือบางของเธอทั้งสองข้างทุบหน้าอกแกร่งเขาอย่างเต็มแรง
แต่ทว่าเหมือนเธอยิ่งทุบหน้าอกเขาแรงมากเท่าไหร่ ปากก็เธอก็รู้สึกเจ็บมากขึ้นเท่านั้น
“อึก อ่อยนะ (ปล่อยนะ)”
ชายหนุ่มผละริมฝีปากออกจากเธอ ก่อนจะใช้มือเช็ดมุมปากของตัวเองที่มีเลือดติดอยู่มุมปาก นั่นก็คือเลือดของหญิงสาวที่เขากัดทำโทษเธอ ที่บังอาจมาทุบตีเขา
“พยศไม่เลิกเลยนะ พนิดา”
เขาพูดจบก็คว้าตัวเธอเหนือโต๊ะทำอาหารก่อนที่จะอุ้มพาดบ่าและวางเธอยังเก้าอี้ทานข้าว ที่เขาและเธอทานกันเป็นประจำ เธอพยายามดิ้นแต่ก็ไม่สามารถสู้แรงของชายหนุ่มได้เลย
“นิ่ง และหยุดดื้อเดี๋ยวนี้”
“...”
“ถ้าเธอยังดื้อด้านอีก อย่าหาว่าฉันไม่เตือน” เขามองหน้าเธอในเหงามืด แต่เธอก็สัมผัสได้ถึงแววตาจริงจังและหน
