ณ ห้องทำงานของมาร์คอฟ
ตอนนี้หัวใจของเขาร้อนรุ่มเป็นอย่างมาก ความรู้สึกเขาไม่ดีเอาเสียเลย ที่ก่อนหน้านี้ทำร้ายหญิงสาวไปแบบนั้น แต่ทว่ามันกลับควบคุมสติตัวเองไม่อยู่ และนี่คือข้อเสียของเขานั่นเอง ถ้าใครมาทำให้เขาโกรธเขาจะต้องจัดการมันอย่างสาสม แต่ทว่าเธอกลับเป็นข้อยกเว้นและนี่เป็นสิ่งที่เขาทำโทษคนที่กล้าทำให้เขาโกรธรุนแรงน้อยสุด
เขายกแก้วเหล้าบรั่นดีราคาแสนแพงขึ้นมาก็จะกระดกเข้าที่ปากของเขาเพียงแค่รวดเดียวจนหมดแก้ว
“มันคือความผิดของเธอ ไม่ใช่ความผิดของฉัน พนิดา”
รุ่งเช้า
น้ำแข็งลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยดวงตาที่อ่อนล้าจากการที่เธอร้องไห้หนักมาทั้งคืน แต่เธอก็ยิ้มสู้กับเช้าวันใหม่ วันนี้เป็นหยุดสุดสัปดาห์ ในช่วงเช้าเธอจึงมีเวลาว่างที่จะเก็บกวาดห้องเล็กๆ ของเธอ และหลังจากทำความสะอาดห้องเสร็จเธอตัดสินใจจะแวะไปที่วัดเพื่อที่จะทำบุญให้แม่และยายของเธอด้วยเช่นกัน
“แม่จ๋า ยายจ๋า อยู่ที่นั้นเป็นยังไงบ
