ตอนที่ 3 พบเจอกันครั้งแรก
673 คำ
“เพื่อเป็นการไถ่โทษ ทางเราจะไปส่งคุณเองครับ และจะชดใช้ค่าเสียหายด้วย ไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงจะไปที่ไหนครับ”
“อ๋อ ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ”
“นะครับ ถ้าพวกเราไม่ได้ชดเชยให้คุณผู้หญิง เราจะรู้สึกผิดเป็นอย่างมากครับ”
“เอ่อ คือ แต่คุณมีธุระด่วนที่จะต้องไปทำไม่ใช่เหรอคะ”
“คุณผู้หญิงจะเดินทางไปแถวไหนครับ”
“โรงแรม XXX ค่ะ”
“บังเอิญจังเลยครับ พวกเราก็ไปที่นั่นพอดี ได้โปรดไปกับพวกเราเถอะนะครับ” ชายหนุ่มชุดดำทั้งสองคนก้มโค้งคำนับให้เธอ เพื่อขอร้องเธอ
“เอ่อ คือ…” เธอมองชายหนุ่มชุดดำอย่างหวาดระแวงแต่ทว่าเมื่อดูจากรูปลักษณ์ภายนอกแล้วน่าจะไม่ใช่คนใจร้ายใจดำ และมีแววตาสำนึกผิดด้วย เธอจึงพยักหน้าและตอบตกลงทั้งสองไป เพราะตอนนี้เธอแทบจะไม่มีเวลามารอรถแล้ว ไปกับเขาก็ดีเหมือนกันจะได้ประหยัดค่าใช้จ่าย และประหยัดเวลาอีกด้วย
“ก็ได้ค่ะ แต่ไม่ต้องชดใช้ค่าเสียหายอะไรหรอกนะคะ แค่ให้น้ำแข็งขึ้นรถไปที่ทำงานก็พอแล้วค่ะ”
ชายหนุ่มชุดดำโค้งคำนับและผ่ายมือให้เด็กสาวเดินไปยังรถหรูคันสีดำ เมื่อเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถก็พบว่ามีชายหนุ่มหน้าตาลูกครึ่งนั่งอยู่ภายในรถอย่างน่าเกรงขามมองตรงไปยังด้านหน้าไม่แม้จะเหลียวแลหางตามองมาที่เธอ
และเธอตกใจเป็นอย่างมาก ทำไมเจอผู้ชายคนนี้แล้วเธอรู้สึกหัวใจเต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ แต่ทำไมใบหน้าของเขาทำไมถึงดูดีไร้ที่ติขนาดนี้นะ รูปร่างหน้าตาของเขานั้นดูสูงใหญ่และดูมีสง่าเป็นอย่างมาก ผมสีน้ำตาลเข้ม นัยตาสีฟ้าอ่อน ทำให้เขาดูเซ็กซี่และน่าหลงใหล
“จะมองหน้าฉันอีกนานไหม??” มาร์คอฟพูดออกมาและหันหน้ามองมาที่เธอ
เมื่อเธอได้สติก็สะดุ้งตกใจ และรีบยกมือไหว้เขาทันที
“ขะ ขอโทษที่เสียมรรยาทค่ะ และสวัสดีค่ะ หนูขะ ขอนั่งรถไปด้วยคนนะคะ”
“อืม ขอโทษแทนลูกน้องฉันด้วยที่ทำให้เธอเปียกปอนไปทั้งตัวแบบนี้…แต่จะว่าไปเธอเองก็เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่เห็นหรือไงว่าตรงที่เดินมีแอ่งน้ำอยู่” เข้าพูดจบก็คว้าผ้าห่มบางๆ ที่อยู่ข้างตัวที่เขามักจะเอาไว้ติดตัวยืนให้เด็กสาว
เมื่อหญิงสาวได้ยินเช่นนั้นเธอก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจเขาขึ้นมาทันที
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวผ้าแพงๆ ของคุณจะเปื้อนตัวหนู” น้ำแข็งพูดออกมาโดยไม่มองหน้าเขา และหันหน้าของตัวเองมองผ่านกระจกดูวิวข้างทาง เพราะเธอนั่นรู้สึกกลัวเขาเหลือเกิน แล้วเธอก็ยังครุ่นคิดว่าเธอทำอะไรผิด ทำไมเหมือนจะขอโทษแต่ก็พูดทำให้เธอรู้สึกไม่ดีเหมือนกันนะ
“หึ อวดดี” มาร์คอฟพูดจบก็หันหน้าไปยังคนตรงหน้า
บอดี้การ์ดที่สังเกตุมองดูเหตุการณ์ก็รู้สึกว่าพวกเขานั้นคิดผิดแน่ๆ ที่ให้เด็กสาวคนนี้ขึ้นมาภายในรถ และเด็กสาวคนนี้ก็เป็นคนแรกที่กล้าปฏิเสธรับของจากเจ้านายของตน แถมยังเปล่งเสียงออกมาโดยไม่มองหน้าเจ้านายของเขาอีกด้วย
‘ชะตาเธอจะขาดไหมนะ เด็กน้อย’ วูฟ บอดี้การ์ดที่เหยียบน้ำใส่เธอครุ่นคิดอยู่ภายในใจก่อนจะเหลือบมองกระจกหลังเป็นระยะๆ และเร่งเครื่องเพื่อให้รถไปถึงจุดหมายโดยเร็วที่สุด เพื่อให้เด็กสาวตัวน้อยๆ นี้ปลอดภัย เพราะจะให้มานั่งข้างๆ เขาก็ยังบอดี้การ์ดนั่งคอยสังเกตการณ์การในรถอีกหนึ่งคน เขาจึงต้องให้หญิงสาวนั่งคู่กับเจ้านายของตัวเองอย่างเลี่ยงไม่ได้
- ผู้เขียน
