ตอนที่ 8 เช็ดตัวคนป่วย
1331 คำ
‘แล้วทำไมเขาจะต้องมาสนใจเด็กคนนี้ด้วยนะ’ ชายหนุ่มครุ่นคิดอย่างหนัก
และไม่นานรถหรูของเขาก็เคลื่อนตัวเข้ามายังบ้านที่ประเทศไทยของเขา
มาร์คอฟค่อยๆ อุ้มเธอเดินเข้าไปในตัวบ้าน ท่ามกลางความแปลกใจของเหล่าบอดี้การ์ดหลายสิบคนที่ยืนรอต้อนรับเขากลับบ้าน เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เจ้านายของเขาพาผู้หญิงเข้าบ้าน แถมยังอุ้มอยู่ในอ้อมแขนเอาไว้ไม่ห่างด้วย
“ให้ผมเปิดห้องรับรองแขกให้เธอไหมครับ” วูฟถามออกไป
“ไม่ต้อง ให้เธอนอนกับฉันนี่แหละ ส่วนนายช่วยจัดการเอาน้ำใส่กะละมังและผ้าเช็ดตัวผืนเล็กขึ้นไปบนห้องให้ฉันด้วย”
“รับทราบครับนาย”
หลังจากมาร์คอฟออกคำสั่งออกไป เขาก็อุ้มเธอเดินตรงเข้าไปยังห้องของเขาทันที
เขาวางเธอลงบนเตียงนอนสีขาวอย่างเบามือ
“ฮือ แม่คะ น้ำแข็งคิดถึงแม่จังเลยค่ะ” หญิงสาวละเมอพูดมาออกมาไม่ขาดสาย ตั้งแต่ที่ยังอยู่ในรถ และตอนนี้ไข้ของเธอก็รู้สึกว่าจะเริ่มสูงขึ้นด้วย แต่เมื่อเขากำลังจะสั่งให้คนไปเรียกหมอมาที่บ้าน ก็พันนึกถึงคำพูดของเธอขึ้นมาว่าเธอนั้นไม่ชอบหาหมอและกลัวเข็มฉีดยา
ดังนั้นเขาจึงได้มองกะละมังที่วูฟเพิ่งเอาขึ้นมาให้ และเดินไปหยิบผ้าชุบน้ำและเช็ดตัวให้เธอ
แต่ทว่า ชุดของเธอก็ดูเหมือนจะเกะกะตาเขาไปเสียดื้อๆ เพราะเขานั้นรู้สึกว่าเช็ดตัวให้เธอไม่ค่อยถนัด จึงตัดสินใจถอดชุดของเธอออกทั้งหมดและโยนมันไปกองที่พื้นห้อง
“ไหนๆ เธอก็เป็นผู้หญิงกลางคืน คงไม่เสียหายอะไร” เขาพูดพึมพำออกมา
แต่เมื่อเขาเช็ดตัวให้เธออยู่นั้นเสียงของเธอก็ครางออกมาเบาๆ และใช้มือปัดป่ายออกไป
“อื้อออ หนาวจังเลยค่ะ”
“แม่งเอ้ย ขาวจังวะ หน้าตาว่าสวยแล้ว ข้างในแม่งสวยยิ่งกว่า” เขาสบถออกมา และตอนนี้เขาก็รู้สึกว่าแก่นกายข้างล่างของเขานั้นมันกำลังพองโตขึ้นมาเสียดื้อ
“ใจเย็นไอ้ลูกรัก รอเธอหายป่วยก่อนนะ แล้วค่อยจัดการ” เขาพูดปลอบใจแก่นกายของตัวเอง และข่มใจเช็ดตัวให้เธออย่างรวดเร็ว
“หนาวจัง กอดหนูหน่อยค่ะ แม่ขา น้ำแข็งรักแม่ที่สุด”
“ทำไมถึงละเมอได้ขนาดนี้กันนะ” มาร์คอฟพูดออกมาอย่างสงสัย และเดินไปหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวของตัวเองมาส่วมใส่ให้เธอ
แต่ทว่าหญิงสาวที่รู้สึกว่ากำลังมีคนจับตัวเธอยกขึ้นนั้นก็ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ และเริ่มได้สติขึ้นมา
“คะ คุณ จะทำอะไรหนูคะ??” เธอถามออกมาอย่างสงสัยและรู้สึกตื่นตะหนกกับการกระทำของชายหนุ่ม เพราะว่าตอนนี้เธอยังเปลือยกายต่อหน้าเขา
เมื่อรู้สึกตัวได้ดังนั้นเธอก็พยายามดันเขาออกห่างทันที
“เธอไม่สบายฉันก็เลยเช็ดตัวให้”
“คุณบ้าที่สุด มาถอดเสื้อผ้าหนูออกทำไม แล้วที่นี่ที่ไหน??” เธอมองไปรอบๆ ก็พบว่าอยู่ภายในห้องนอนสีขาวสะอาด และเต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาและและมองเห็นวิวทะเลสาบอยู่ด้านนอกที่แสงจันทร์นั้นส่องกระทบกับผิวน้ำสะท้อนออกมาอย่างสวยงาม แต่ตอนนี้เธอนั้นไม่มีเวลามาชมความสวยของห้องนี้แล้วล่ะ ตอนนี้เธอต้องออกจากที่นี่
“ที่นี่มันบ้านของฉัน”
“งั้นหนูขอตัวกลับก่อนนะคะ” หญิงสาวกำลังจะก้าวเท้าลงแจะที่พื้นห้อง แต่ใช้ผ้าห่มของเขานั้นคลุมกายเอาไว้
แต่ทว่าชายหนุ่มกลับผลักเธอนอนลงบนเตียงและคร่อมร่างของเธอไว้ไม่ให้ขยับไปไหน
“ไหนๆ เธอก็ตื่นขึ้นมาแล้ว งั้นก็ช่วยฉันปลดปล่อยหน่อยก็แล้วกัน ถ้าเธอได้เข็มฉีดยาของฉันรับรองว่าไข้ของเธอหายแน่นอน”
“มะ หมายความว่ายังไง” หญิงสาวที่ได้ยินคำพูดของเขาก็เข้าใจความหมายทันที เพราะเธอก็ทำงานในคลับมาค่อนข้างหลายเดือน คำพูดแบบนี้เธอได้ยินค่อนข้างบ่อย แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ เพราะว่าในคลับยังมีเพื่อนๆ และการ์ดของคลับคอยดูแลและยังมีเจ๊ออยที่คอยดูแล
แต่ทว่าตอนนี้มันไม่ใช่ เพราะรอบตัวของเธอไม่มีใครและเธอก็สัมผัสได้ว่าคำพูดที่เขาพูดออกมานั้นหมายความว่าเขาจะทำมันจริงๆ
“ก็หมายความตามที่พูดนั้นแหละ เธอเป็นเด็กในคลับ ก็คงเข้าใจความหายมันใช่ไหม??”
“คุณกำลังเขาใจหนูผิดนะคะ”
“เท่าไหร่??”
“คะ??”
“จะเอาเท่าไหร่??”
“เงินมันซื้อหนูไม่ได้หรอกค่ะ คุณเก็บเงินของคุณไว้ใช้กับผู้หญิงคนอื่นเถอะ และตอนนี้รบกวนช่วยปล่อยหนูด้วยค่ะ”
“หึ!!” ชายหนุ่มที่ได้ยินดังนั้นก็รู้สึกอยากเอาชนะเธอขึ้นมาทันที และประกบจูบเธอไม่ให้เธอเอื้อนเอ่ยใดๆ ออกมา เพราะต้องการตัดความน่ารำคาญ หญิงสาวที่รู้สึกว่ากำลังถูกจู่โจมอีกครั้งก็ดิ้นและพยายามขัดขึ้น จนเขาต้องผละริมฝีปากออกจากเธอ
“ปล่อยนะ หนูไม่ได้เป็นแบบที่คุณคิดนะ ปล่อยหนูไปเถอะ” เธอยกมือไหว้ขอร้องชายหนุ่ม
“หึ อย่ามาทำตัวเรียกราคาหน่อยเลย ผู้หญิงแบบเธอคงผ่านมาหลายคนแล้ว” เขาพูดพร้อมกับปลดหัวเข็มขัดและถอดกางเกงของตนเองออกจนหมด จนตอนนี้แก่นกายที่กำลังพองตัวขึ้นมันโชว์ตะหง่านต่อหน้าเธอ ทำให้เธอนั้นหัวใจเต้นรัวและรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เธอพยายามจะวิ่งหนีแต่กลับถูกเขารั้งเอาไว้บนเตียง
“ปล่อยนะ ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้” เธอพยายามดิ้น แต่ชายหนุ่มกลับกระชากผ้าห่มออกจากตัวเธอ ทำให้เขามองเห็นเรือนร่างอันสวยงามของเธอ และผิวของเธอที่ขาวดุจราวหิมะ
“อย่าดิ้นให้มันมาก เดี๋ยวเจอของฉันไปเธอก็จะติดใจและร้องครางออกมาเอง” เขาพูดพูดจับขาของเธอแยกออกจากกันและหลังจากนั้นก็ใช้มือควานหาถุงป้องกันบนโต๊ะข้างเตียง แต่เขากลับลืมไปว่า เขาไม่เคยพาใครมาที่บ้านหลังนี้เลยนอกจากเธอ เขาเลยไม่ได้เตรียมมันเอาไว้
“แม่งเอ้ย ลืมได้ไงวะ” เขาพูดออกมา แต่หญิงสาวก็พยายามกรีดร้องและดิ้นหนี จนเขาต้องตัดสินใจจับแก่นกายและยัดมันเข้าไปในตัวของเธอ
“กรี๊ดดดดด!!!”
“นี่เธอ!!” เขาตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อเขาคิดว่าเธอคือสาวในคลับที่ผ่านผู้ชายมาหลายคน แต่ทว่าเขานั้นต้องตกใจและปนดีใจเล็กน้อยที่ตอนนี้เขาได้ครอบครองเธอเป็นคนแรก
“เจ็บนะ ปล่อยหนูนะ คุณมันบ้าที่สุด หนูไม่ได้ขายตัวนะ ฮือออ” เธอร้องไห้ออกมาและพยายามอ้อนวอนให้เขาเห็นใจเธอ
“ฉัน ขอโทษ ฉันไม่รู้ว่าเธอไม่เคย แต่ฉันทนไม่ไหวแล้ว สัญญาว่าจะไม่รุนแรงกับเธอ”
“คุณมันบ้าที่สุด”
“เท่าไหร่??”
“...”
“เท่าไหร่กับค่าพรหมจรรย์ของเธอ” หญิงสาวที่ได้ยินดังนั้นก็ยิ่งโมโหเขาเป็นอย่างมาก และเมื่อนึกได้ว่า ถ้าหากเรียกเงินเขาเยอะๆ เขาอาจจะไม่ทำแบบนี้กับเธอและปล่อยเธอไปก็ได้
“หนึ่งล้าน!!!”
“หึ สรุปเธอก็เป็นเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่ฉันเคยเจอนั้นแหละ”
"..."
“แค่หนึ่งล้าน ถ้าอย่างนั้นวันนี้ฉันจะเอาให้เธอหายป่วยไปเลยก็แล้วกัน”
- ผู้เขียน
